اختصاصی، نگاه ایران: 15 سال و حدود 30 شهردار! شاید زمانی که رییس دولت اصلاحات در راستای شعار مردمسالاری تلاش کرد تا با تشکیل اولین دوره شوراهای اسلامی امور مردم را به مردم بسپارد هرگز متصور چنین حال و روز وانفسایی برای شهرداریهای کشور نبود، اخبار و کابوسی که در طول این سالها از شهر های مختلف کشور به گوش می رسد و خبر از حال و روز رو به ازمحلال مدیریت شهری میدهد. با نگاهی اجمالی به اخبار نقاط مختلف کشور به راحتی میتوان دریافت که قرار نیست اختلافات و کج سلیقگی های شوراها و شهرداری ها پایان یابد اما در بین تمامی این شهرها اختلافات دیرینه مدیریت شهری رشت چون یاقوتی درخشان خودنمایی میکند و ظاهرا حتی تحصیلات و تجربه هم نتوانست در چهارمین دوره از عمر شورای شهر به داد زخمهای عمیق این شهر خسته برسد. حدود 2 ماه از شروع به کار رسمی شهردار جدید رشت میگذرد و در تمامی این مدت شهردار و طیف حامی وی در شورا هدف آماج تیرهای مخالفین و رسانه های در اختیارشان قرار دارند روزی مشکلات آبیاری شالیهای حاشیه شهر را به گردن شهردار می اندازند و روز دیگربه هر ترفند و بهانه ای به اعضای شورایی که به او رای مثبت دادند تاخت و تاز میکنند،صبح رسانه ای مخالف به ملاقاتهای او خرده میگیرد و عصر تازه به دوران رسیده ای رسانه ای خبر کذب طرح سوال از او را منتشر میکند خبری که بلافاصله توسط رییس شورای شهر رشت تکذیب میشود. اما به راستی چه کس یا کسانی در پشت پرده نشسته اند و با دقت این بازی جدید را هدایت میکنند؟ طی ماه های گذشته شهر رشت شاهد چهره هایی از مدیریت شهری بوده که اگر از آنان به عنوان ابوافشاء نامبرده شود چندان به بیراهه نرفته ایم. پس از انتصاب محمد علی ثابت قدم  و باخت سنگین مخالفین،برخی از افرادی که تا پیش از آن خود را تیم برنده شورا و کارگردان اصلی صحنه میدانستند از هر تریبون، منبر و حتی تپه ای برای افشاگری خود خوانده (بخوانید فرافکنی) استفاده میکنند تا بتوانند با متشنج کردن شرایط و گل آلود کردن آب ماهیگیری کنند و در کمال تعجب دلایل مخالفتها و فرافکنی های خود را دفاع از حقوق شهروندان و پرسنل شهرداری می خوانند.   بارها و بارها از پاداشهای میلیونی مدیران شهرداری در شب عید سخن به زبان می رانند و انگشت اتهام را به سمت هرکسی میگیرند اما در مورد پاداش 64 میلیونی سرپرست 6 ماهه شهرداری و امضا قرارداد 9 میلیاردی خرید اتوبوس بدون اطلاع شورا که از قضا دوست گرمابه و گلستان حضرات است حرفی نمیزنند. پس از گفتگویی غیر رسمی با برخی از رسانه ها خبرتخلف ساختمانی مدیری تازه منصوب را منتشر می کنند اما جوابی به سوالات مطرح شده در برخی رسانه های دیگر از بابت تخلفات ساختمانی خود و احداث ساختمان با مجوز برپایی هیات مذهبی و اجاره آن به صنف مبلمان داده نمی شود! برخلاف قواننین صریح شوراها که اعضا را از دخالت در عزل و نصب پرسنل شهرداری منع میکند، روز و شب به انتصابات و جابجایی ها و جوانگرایی شهردار ایراد میگیرند و وی را مجنون میخوانند اما صحبتی از اشتغال چند برادر خود و جذب پسر همان عضو در مجموعه های تابعه شهرداری نمیکنند. مخالفین شهردار رشت و جریان ضد توسعه ای که رضا رسولی عضو شورای شهر در نطق خود در صدمین جلسه شورای شهر رشت از آن صحبت کرد. استراتژی تهاجمی خود را بر مبنای "تفرقه بنداز و حکومت کن "قرار داده اند. عملکرد و مصاحبه های جریان ضد توسعه شهری در طول دو ماه گذشته نشان میدهد که از طرفی حمله و تخریب به اعضای نزدیک تر به شهردار را سرلوحه خود قرار داده و از طرف دیگر با ظرافت تمام و بر خلاف میل باطنی تلاش میکند تا اعضایی را که در واپسین لحظات رای گیری به ثابت قدم رای داده اند با تعریف و تمجید و با تکیه بر اختلاف سلیقه و عملکرد شهردار، مجاب به عدم کارایی ثابت قدم و برکناری مجدد وی نمایند روشی که با نگاهی اجمالی به نوشتار روزانه رسانه های در اختیارشان به روشنی مشهود است.   ظاهرا مخالفین مدیریت شهری و توسعه شهر رشت در عرصه شورا و رسانه در تلاشند علاوه بر مخالفت با هرگونه تصمیم اجرایی در شهرداری رشت ،با حمله به برخی از اعضای نزدیک به شهردار و تخریب ایشان از طرفی و با تعریف، تمجید ولابی های شبانه و جلب حمایت اعضایی دیگر پروژه  یارگیری جدید خود برای به چالش کشیدن مجدد مدیریت شهری رشت را به سر انجام رسانند و بار دیگر با آشفته کردن فضای شهر و شهرداری راه را برای نیل به منافع خود هموار سازند. به هر حال با توجه به تحلیل های ارائه شده و وقایعی که طی ماههای گذشته روی داده می توان اینگونه نتیجه گرفت که تنها چیزی که در این مناقشات فراموش شده منافع شهروندان و کورسوی امیدی است که مردم این شهر به بهبود و التیام زخمهای عمیق شهر خود دارند.آنانی که به هر قیمتی حاضرند بر طبل رسوایی خود و سایرین بکوبند و عرصه مدیریت شهری را به جولانگاه کینه کشی های چندین ساله مبدل نموده اند به خوبی آگاهند که اگرچه بخشی از افکار عمومی از منافع پشت پرده و نیاتشان آگاه نیست اما یقینا اینگونه اعمال از چشمان تیزبین نهادهای نظارتی دور نمی ماند. آنان همچون شب پرسه زنانی هستند که از کنار هزاران چراغ روشن میگذرند و خود بیراهه ای تاریک را برمی گزینند، راهی که برایشان حاصلی جز زمین خوردن ندارد...