نگاه ایران / کیوان بهمنش «هزینه های انتقاد و پیشنهاد که بالا می رود سازمان دچار سکوت و سپس خفگی سازمانی می شود! ایده های استراتژیک در فضای آزادی و احترام جوانه می زنند» (دکتر مجتبی لشکر بلوکی مدرس دوره های مدیریت استراتژیک دانشگاه صنعتی شریف) در هفته گذشته خبرنگار یکی از سایت های خبری محلی در پرسش ابتدایی گفت و گویی با دکتر محمدعلی ثابت قدم در خصوص کیفیت بد پروژه "میدان–شهر" مرکزی رشت درخواست نظر نمود. و جناب شهردار پاسخ دادند: «ما کار را هنوز تحویل موقت نگرفته ایم که قطعی بگیریم. در حین بهره برداری به خاطر موضوعات مختلف که درشان موضوع نیست که مطرح کنم و مربوط به نهادهای دیگر بوده، در جاهایی مسیر پیاده و سواره با هم ارتباط داشته و در جایی که قرار نبود ماشین ورود کند، وسایل ترددی مختلفی حاضر بودند. ما در تحویل موقت این موضوع را حل خواهیم کرد. در مورد کیفیت مصالح آزمایشات نشان دهنده مرغوبیت آنهاست و بهتر از ما حرفی نزنیم.» ولی آیا دغدغه ها و پرسش های  فنی و منطقی و غیر احساسی که دوستان واقعی جناب شهردار از او دارند در حد کیفیت بد دو عدد واش بتن و تعدادی کاشی و درج نام استادکاری به نام «اشکان» در آب نمای قلب شهر ما بوده است!؟ اینکه جناب شهردار عنوان می فرمایند که هنوز کار را PAC (تحویل موقت) نکرده اند -بماند که نباید پروژه PAC نشده را افتتاح نمود- آیا دلیل می شود که دغدغه های دوستداران واقعی و غیر احساسی توسعه این شهر را چنان نادیده گرفت که با پاک نمودن صورت مسئله، دغدغه های فنی آنان را با سطحی نگری و عوام گری و عنوان نمودن اینکه فلان هنرپیشه تهرانی اعلام رضایت داشته است از سپهر اصلی شهر رشت، نادیده بگیرند؟ می خواهیم از درد کمتر بگوییم و پرسش اصلی خویش را در خصوص پروژه «میدان–شهر» مرکزی رشت مجدداً با شهردار رشت در میان گذاریم. شهرداری که هنوز او را یکی از بهترین شهرداران استراتژی ست رشت میدانیم؛ شهرداری که گوش فرا نمی دهد و تنها می شنود و پرسش های فنی دوستان خویش را حواله می دهد به نظر فلان هنرپیشه تهرانی که گویی نظر آن هنرپیشه تهرانی صائب است بر نظر صدها متخصص دلسوز واقعی رشت! پرسش های اساسی ما در خصوص پروژه"میدان–شهر" مرکزی رشت: جناب شهردار رشت: آیا مغایرتی بین طرحی که برای هزاران رشت وند کنجکاو، در بنرهایی در سطح شهر رشت به نمایش گذاردید با آنچه که توسط پیمانکار این پروژه اجرا گردیده است نمی بینید؟ آیا اگر شما محصولی را سفارش می دادید و پس از تحویل آن محصول و بازگشایی بسته بندی آن، با محصولی دیگر مواجه می شدید، عکس العملتان چگونه بود؟ آیا سکوت می کردید؟ به نظر شما طرح اجرا شده زیر، چه شباهتی دارد به طرحی که سازمان جنابعالی برای منِ رشت وند به عنوان ذینفع و مشتری سازمانتان به نمایش گذارد و عنوان نمود که محصولی را که می خواهیم با هزاران منت به تو رشتوند بدهیم این است: آری جناب آقای شهردار مصاحبه شما و پاسخ شما در خصوص کیفیت ضعیف پروژه شما، دغدغه های اصلی ما را نادیده می گیرد. جناب آقای شهردار آیا از نزدیک مکان زیر را در نزدیکی دفترتان دیده اید؟ آیا مصالحی را که برای دورچین این باغچه زیبا پیمانکار سازمان شما استفاده کرده است را دیده اید؟ آیا این مصالح را می شناسید؟ قطعاً بهتر از بنده می شناسید. جناب آقای دکتر؛  پیمانکار سازمان جنابعالی برای قلب شهر من از نمونه های تست مقاومت فشاری بتن برای سنگ فرش این قسمت استفاده نموده است؟ آیا می دانید که این نمونه های تست بتن را به بهای رایگان برای مصارف خاص هبه می نمایند؟ آیا من رشتوند کنجکاوی که عوارض شهری خویش را پرداخت می نمایم حق ندارم پرسش نمایم از دوستان خوب شورای شهرمان که؛ آقایان لطفاً بررسی فرمایید این دورچین باغچه با مصالح غیر عمرانی به چه میزان صورت وضعیت شده است؟ و اما سخن پایانی با دوستداران واقعی و دلسوزان واقعی توسعه شهر رشت بخصوص رسانه های پیگیر حوزه مدیریت شهری؛ بنده فکر می کنم می شود از کسی که کلیددار اصلی یک شهر است سوا لات اساسی تر و سخت تری هم پرسید! نه به چرایی مچ گیری از ایشان بلکه برای ایجاد ارزش افزوده برای شهردار و شهرمان... من اگر جای مصاحبه گر بودم یک چیزهای دیگری هم از شهردار شهرمان پاسخ می طلبیدم. مثلاً از ایشان می پرسیدم؛ تا به حال کفش های شکلاتی پوشیده اید؟ نه؛ ببخشید خورده اید؟ بعد تصویر زیر را نشان شهردار دوست داشتنی شهرمان  می دادم و از ایشان خواهش می کردم به تصویر زیر با دقت  نگاه فرمایند. سپس  برایشان توضیح می دادم که این تصویر متعلق است به  یک قنادی مشهور در شهر میلان ایتالیا، که با عرضه شکلات های عجیب به شکل کفش مشهور شده است. بعد از جناب دکتر می خواستم که آموزه مدیریت استراتژیک خودشان را از این تصویر بیان کنند. و سپس کار این قناد ایتالیایی را مقایسه می کردم با دست پخت سازمان ایشان در پروژه به قول خودشان «پیاده راه فرهنگی رشت» و به زعم نگارنده،  پروژه «میدان–شهر» مرکزی رشت. و به ایشان عرض می کردم که یکی از آموزه های استراتژیک این قناد ایتالیایی این است: «موفقیت از آن کسانی است که مزیت دارند. البته این مزیت باید پایدار باشد. پایداری  یک مزیت به این است که شما یک توانمندی ویژه حتی الامکان غیرقابل تقلید، غیرقابل خرید و غیرقابل احداث داشته باشید.» و سر آخر از جناب دکتر ثابت قدم می پرسیدم: آیا شما به عنوان یک فرد متخصص، سازمان شما و شهر شما یک مزیت با ویژگی های فوق الذکر دارد؟ آیا پروژه پیاده راه فرهنگی جنابعالی با این کیفیت بسیار ضعیف در اجرا، یک توانمندی ویژه حتی الامکان غیرقابل تقلید، غیرقابل خرید و غیرقابل احداث دارد که مثلاً سایر شهرها این توانمندی ویژه را نداشته باشند و این توانمندی باعث شود که فوج فوج مسافر و توریست برای دیدن این توانمندی به شهر ما هجوم آورند و پول خرج نمایند!؟ گیل نگاه: انتشار اخبار و یادداشت های دریافتی به معنای تأیید محتوای آن نیست و صرفاً جهت انجام رسالت مطبوعاتی و احترام به مخاطبان منتشر می شود.