نگاه ایران: دکتر سیدعلی میرموذن عمارت کلاه فرنگی رشت؛ سبک خاصی از معماری، با سازه سبک و گاه تریینی است که معمولا در وسط باغ ها وتفرجگاه ها،بعنوان سرپناه،ساخته می شوند. فرهنگ دهخدا در این باره چنین می گوید: کلاه فرنگی؛ عمارتی است در میان عرصه، باگنبدی مخروط مانند و اتاقکی مسقف که دروسط باغ ها و کاخ ها،ساخته شده و برای استراحت ازآنها بهره گرفته می شود. عمارت کلاه فرنگی در بسیاری از استان های کشور نظیر استان قزوین( کلاه فرنگی شاه طهماسب)، استان خراسان جنوبی( کلاه فرنگی بیرجند)، استان فارس( کلاه فرنگی سورمق)، وکلاه فرنگی وکیل شیراز، استان مرکزی( کلاه فرنگی اراک)، استان گیلان- رشت ساخته شده است. اما سخنی چند در مورد عمارت کلاه فرنگی رشت: این بنا در سال 1375 توسط سازمان میراث فرهنگی وگردشگری با شماره 1764 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. دارای چهار طبقه است که از بیرون،سه طبقه به نظر می آید. طبقات اول و دوم،هرکدام دارای دو اتاق است که توسط پنجره هایی نورگیری و تهویه می شوند. بلند ترین اتاق این عمارت،هشت گوش است و از هرسو پنجره هایی دارد که به باغ محتشم باز می شوند. مصالح به کار رفته در آناز جنس چوب و گچ و بام آن به صورت خرپشته ای می باشد  و پوشش سقف آن از جنس سفال است. دورتادور طبقه اول بصورت ایوان و در طبقه دوم به صورت بالکنی چوبی است که 68 ستون،بالکن بام ساختمان را مهار کرده اند. دامنه ساختمان از سر شیر های چوبی ساخته شده است. این بنا در زمان قاجاریه ساخته شده و در قدیم،محل سکونت حکام و فرمانداران شهر بود که با توجه به تغییر شرابط اجتماعی جامعه، مورد بهره برداری گوناگون از جمله خانه شطرنج،رستوران، پارک شهر  و بعدها به طور کامل در اختیار اداره میراث فرهنگی قرار داده شد. با طرح این مقدمه کوتاه میخواهم بگویم که اگر کسی از شما در مورد اماکن تاریخی و دیدنی رشت،پرسشی بکند قطعا یک پاسخ، عمارت کلاه فرنگی رشت است. اولین سوال این است: آیا تاکنون هیچکدام از شما داخل عمارت را بعنوان یک جاذبه گردشگری دیده اید!؟ و سوال دوم: آیا میدانید در حال حاضر ازاین ساختمان به چه عنوان استفاده می شود!؟ همین!