نگاه ایران/فاطمه صابری: عصر روز یکشنبه عملیات بهسازی مرکز دفن زباله سراوان با حضور استاندار، فرماندار، شهردار با همراهی شماری از مدیران و ۴ عضو شورای شهر رشت آغاز شد. در همان زمان که روبان آغاز این کار ارزشمند در سراوان پاره می شد ۹ نفر از اعضای شورای شهر رشت در ساختمان این نهاد به همراه ده ها خبرنگار و عکاس منتظر رسیدن ۷ عضو دیگر شورا برای برگزاری جلسه هفتگی بودند. جلسه ای که حدود یک ساعت بعد به دلیل به حد نصاب نرسیدن تشکیل نشد. نکته عجیب اینکه اعلام برگزاری مراسم سراوان رشت دست کم مربوط به ۴۸ ساعت گذشته بود و به جز خبر این افتتاح که روز قبل از آن در بعضی از رسانه ها منتشر شده بود روابط عمومی شهرداری و سازمان پسماند هم علاوه بر تماس تلفنی با بعضی از خبرنگاران برای هماهنگی حضور در سراوان ۳ پیامک هم برای آن ها ارسال کردند. هم شورا و هم شهرداری روابط عمومی دارند و شهردار و رییس شورای شهر هم مسوول دفتر. آیا هماهنگی برای حضور در چنین جلسه ای آنقدر کار پیچیده ای بود تا جلسه شورای شهر به حد نصاب نرسد؟ وظیفه مسوولان دفتر در این مواقع چیست و تصمیم برگزاری جلسه چه زمانی به سایر اعضا اطلاع داده می شود؟ آیا واقعا اعضای شورای شهر اطلاع نداشتند که امروز مراسم افتتاحیه بهسازی مرکز دفن زباله «سراوان» با حضور مقامات ارشد استان بود؟ یکی از دلایل این موضوع را می توان به بی نظمی مسبوق به سابقه در جلسات شورا مربوط دانست. جلساتی که عموما با تاخیر ۴۵ دقیقه ای آغاز می شود و انتقادات و گلایه ها و توصیه های رسانه ها و رییس شورا برای یادآوری اصل مهم وقت شناسی برای بعضی از اعضای شورا همچنان مساله ای غیر قابل درک است. موضوع دیگر چرایی آغاز پیدا کردن این قبیل جلسات است. مگر غیر از این است که در جلسات «شورایی» که اصل بر حضور تعداد مشخصی از اعضا برای به رسمیت رسیدن است باید منتظر ماند تا تعداد به حد نصاب برسد و بعد مقدمات جلسات رسمی در ایران مانند قرائت قرآن و پخش سرود ملی و اعلام دستور جلسه انجام شود؟ چرا محمد رفیعی رییس شورای شهر در حالی که به جز خودش ۸ عضو شورا شامل فرانک پیشگر، محمد حسین کارگرنیا، محمود باقری، مسعود کاظمی، رضا علوی، مجید رجبی و فرهاد شوقی را کنار خود می دید دستور اجرای مقدمات جلسه را داد؟ این موضوع در حالی بود که رضا رسولی، مظفر نیکومنش، فاطمه شیرزاد و رضا روزان در همان لحظات پای صحبت های استاندار گیلان در سراوان نشسته بودند و فاطمه شیرزاد به عنوان رییس کمیسیون محیط زیست شورای شهر یکی از سخنرانان مراسم بود. البته روشن نیست که رییس شورا از چرایی غیبت اسماعیل حاجی پور و منوچهر جمالی دو عضو دیگر شورا که در سراوان حضور نداشتند هم مطلع بود یا خیر. آیا رفیعی رییس شورای شهر رشت می تواند مدارا را کنار بگذارد و  با «مدیریت» یکبار برای همیشه به اعضای شورای شهر اهمیت ساعت آغاز جلسات را یادآور شود و به آنانی که قرار نیست در جلسه شرکت کنند هم خاطرنشان کند که ساعتی قبل از آغاز جلسه عدم حضور خود را اطلاع دهند؟ فراغ از موضوع پیش آمده باید این سوال را طرح کرد آن دسته از اعضای شورا که فرصت حضور در جلسات ۲ ساعته هفتگی شورای شهر را ندارند و وقتی در جلسات هم حضور دارند به طور مداوم یا پاسخگوی تلفن های همراه خود هستند یا به دفعات جلسه را برای پاسخ به همین تماس ها ترک می کنند با چه هدف و انگیزه ای خود را کاندیدای نمایندگی شهروندان کردند؟ تعارف رشتی! زمزمه های شنیده شده در شورا بعد از تشکیل نشدن جلسه روز یکشنبه البته حکایت از نوعی دلخوری هم داشت؛ اینکه شهرداری به عنوان میزبان این جلسه تنها ساعاتی قبل از آغاز جلسه دعوتنامه را برای شورا نشینان ارسال کرده است. همان اعضایی که طی ۳ سال گذشته جلسات مختلفی برای ساماندهی همین طرح برگزار کرده بودند. بویژه فردی مانند فرانک پیشگر که سال گذشته رییس کمیسیون بهداشت و محیط زیست شورا بود به همراه رضا جمشیدی رییس وقت شورا تلاش های زیادی برای به نتیجه رساندن بحران زباله در رشت و «سراوان» داشتند. سراوانی که به دلیل انباشت سه دهه زباله های تولید شده در رشت و چند شهر دیگر به منطقه ای فاجعه زده شباهت دارد تا جنگلی زیبا. زباله های که نه امروز بلکه چند دهه قبل باید برای آن راهکاری پیدا می شد نه ابتدایی ترین راهکار یعنی انباشت زباله آنهم وسط یک منطقه جنگلی تا علاوه بر تخریب چند هکتار جنگل، زندگی ۴ روستا در اطراف آن به شدت تحت تاثیر قرار بگیرد و در رودخانه های رشت به جز آب، شیرابه روان باشد و آمار بیماری های پوستی و سرطان به بالا ترین حد خود برسد. همه این ها به دلیل عدم درک صحیح از «زمان» و مدیریت به هنگام این مقوله است. مطمئنا نجات سراوان ۳ دهه پیش یا دو دهه پیش و حتی یک دهه پیش آسان تر از اکنون بود.   آیا واقعا در شهرداری امکان در جریان قرار دادن به موقع اعضای شورای شهر که به نوعی مقدمات این موضوع را فراهم کرده بودند وجود نداشت؟ این تصمیمات باعث دامن زدن به اختلافات و سوء تفاهمات موجود بین شورا و شهرداری نیست؟ اینکه دلیل اصلی لغو جلسه شورای شهر ناهماهنگی های عمدی یا سهوی بوده روشن نیست. آنچه روشن است این است که چند ساعت از عمر ۹ عضو شورا به همراه حدود ۱۰ خبرنگار و عکاس و همین تعداد پرسنل ساختمان شورای شهر به بطالت و عصبیت گذشت و احتمالا در روزهای آینده شاهد ترکش های این ماجرا از طرف بعضی از اعضای شورا به سمت شهرداری خواهیم بود. نهادی که طی یک سال گذشته تمام فعل و انفعالات مثبت آن هم با حاشیه های فراوان همراه بوده مانند قطع درختان برای احداث بی آر تی که گریز ناپذیر بود اما مدیریت زمان و افکار عمومی در پس آن به چشم نمی خورد.