نگاه ایران: عباس کیا رستمی را همه به عنوان مدرن ترین و بین المللی ترین هنرمند ایران می شناسند. سال هاست که آوازه او از ایران فرا تر رفته و در کشورهای مختلف جهان و خصوصا فرانسه کاملا شناخته شده است. این اشاره اما به خاطر آن نیست که درباره فیلم تازه ای که کارگردانی کرده یا قصد ساخت آن را دارد خبر دهیم که در حوزه تخصصی دیگری است. عباس کیارستمی اما تنها فیلم ساز نیست. نه تنها عکاس قابلی هم هست که تازگی ها به حوزه ادبیات نیز سرک کشیده و گزیده هایی درباره سعدی، حافظ، مولانا و نیما منتشر کرده که از نگاه خاص و متفاوت او حکایت می کند. مثلا مصراعی از یک غزل حافظ را انتخاب کرده که تحت الشعاع ابیات دیگر چه بسا کمتر به چشم می آمده است. اثر جدید و متفاوت او در دو جلد ( شب عاشقان بی دل و شب ندارد سر خواب) همچنان که از عنوان آن برمی آید به موضوع شب در اشعار فارسی پرداخته است. انگیزه این سطور اما معرفی این کتاب هم نیست! نکته دیگری است که به بهانه آن به «مدرن» بودن عباس کیارستمی اشاره شد. این است که کیارستمی برای این کتاب از یک روحانی بسیار مشهور و در عین حال کاملا سنتی الهام گرفته و جذابیت موضوع در همین است. این کارگردان سر شناس در گفت وگو با یکی از چهره های شناخته شده سینما ماجرا را توضیح داده است؛ مصاحبه ای بسیار خواندنی و شیرین که در شماره تازه ماهنامه «اندیشه پویا» درج شده است: «رفتم سراغ یک تِم. اما این تِم یک خاطره در پشت خود دارد در گذشته که گفتن آن را لازم می دانم. اوایل انقلاب بود. فکر می کنم که شبی رادیو باز بود و آقایی در رادیو در حال سخنرانی بود درباره شب. لحن گوینده لحنی کاملا نزدیک به وعظ بود اما حرف های او بسیار شاعرانه بود و من کنجکاو شدم که تا آخر گوش بدهم و ببینم او کیست که این گونه صحبت می کند و این حرف های جذاب شاعرانه را درباره شب می زند. متن، بسیار شاعرانه بود و تعریف واقعی شب. بی آنکه هیچ نکته ای را درباره شب فرو گذار کند و در واقع درباره شکوه شب حرف می زد و درباره عظمت و جادوی شب. به قدری شاعرانه بود که هنوز بعد از سی و چند سال در ذهن من حک شده است. لهجه گوینده به گویش و لهجه شیرین آذری نزدیک بود که به نظر من به فهم شعر بسیار کمک می کرد و نمی دانم چرا فکر می کنم که لهجه شیرین آذری به فهم بسیاری از پیچیدگی ها کمک می کند. سخنرانی تمام شد و گوینده رادیو در انتهای برنامه اعلام کرد آنچه شنیدید سخنرانی آقای موسوی اردبیلی بود... روزی موضوع را با محمدرضا بهمن پور مدیر نشر نظر مطرح کردم و با کمک او بود که به محضر آیت الله دسترسی پیدا کردیم و او اشتیاق مرا برای اینکه یک بار دیگر آن سخنرانی را بشنوم مطرح کرد.» طبعا قصد نقل همه مصاحبه را نداریم. این چند سطر برای این است که بدانیم یک کارگردان سینما که مقدمه کتاب خود با موضوع اشعار انتخابی حافظ را با این جمله از آرتور رمبو شروع می کند که «باید مطلقا مدرن بود»، تازه ترین کتاب خود را از روحانی مشهور و در حال حاضر در زمره مراجع تقلید الهام گرفته؛ نماد کامل سنت ( آیت الله موسوی اردبیلی هر چند در گرایش های سیاسی، گفتار و رفتاری اصلاح طلبانه دارد اما باز در حوزه سنتی تعریف می شود). اکنون با قطعیت بیشتری می توان گفت که عباس کیا رستمی کاملا متفاوت است. نه تنها به سبب فیلم های خود که با کمترین هزینه ساخته می شوند و به معتبر ترین فستیوال های جهان راه می یابند و ستوده می شوند که به خاطر دل مشغولی های متنوع خود. بی سبب نیست که دکتر امید روحانی در مقدمه نوشته است: «دوست مشترکی داریم که می گوید مدت هاست به دیدار کیارستمی نرفته ام. این همه نبوغ و درخشش آدم را عصبی می کند!»