نگاه ایران: وحید طالب لو دروازه بان پیشین استقلال و تیم های ملی فوتبال ایران از بازیگری خداحافظی کرد.

متن نامه خداحافظی او به شرح زیر است:

به نام نامی او

من با فوتبال متولد شدم. تمام خاطرات کودکی و سال های دور من با فوتبال و فوتبال دوستان سرشته شده است. از گذشته ها عبور می کنم و یادش را در قلبم جاودان نگاه خواهم داشت. در خداحافظی ها زبان الکن است و حرمت ها اجازه بیان نمی دهد. حال، زمان آویختن دستکش هایی که به لطف خدا و زحمت پیشکسوتان که هر چه دارم از آنهاست، فرا رسیده است.

تکه ای از وجودم را به جبر زندگی می سپارم. به تلخی گیج و منگ باخت ها و شور بردن ها. به استرس های لذت بخش و چسبیدن ضربات بزرگان فوتبال ایران و آسیا به دستکش های پر افتخار آبی.

تیم همیشه درخشان استقلال، شاهین بوشهر گرم، راه آهن غرق شده و تیم فولاد سربلند، در زندگی من تاثیرات مهمی داشتند. به من آموختند فوتبال فقط شهرت و ماندن نیست. فوتبال بزرگ شدن و هنرِ بزرگ اندیشیدن است.

مفتخرم در این سال ها با باورهای قلبی خود طی طریق کردم و هیچ گاه نان حلال خود را آغشته به دغل و دورویی ننمودم حتی اگر بی نان ماندم ولی نه عزت فروشی پیشه کردم، نه دورنگی و نه ریا. همواره خود را در سایه حرمت پیشکسوتان قرار دادم و حال نیز خود را مدیون ایشان، والدین، مربیان و اساتید فن دانسته و دست بوس و به خاک افتاده همگان از بزرگ و کوچک، نامدار و گمنام هستم.

آبی پوشان و آبی قلبان، فرزند کوچکتان را به خاطر همه آن چه نتوانست در حد انتظار و شایسته شما صاحبان و مالکان همیشگی این باشگاه عمل کند، حلال کنید. این فرزند را بزرگ کردید و امروز او در دستی دستکش و در دست دگر قلبی آبی دارد. دستکش را خواهد آویخت و قلب آبی را تا ابد در سینه محبوس خواهد داشت.

در اینجا وظیفه خود می دانم از کلیه مربیان، مدیران، کارشناسان، کادر پزشکی، بازیکنان، پشتیبانی تیم و ارباب جراید، آنان که خالصانه نوشتند، انتقاد سازنده کردند و پرسیدند سپاسگزاری نمایم.

به حکم ادب از هواداران بزرگ باشگاه پرسپولیس عرض سپاس و تشکر دارم که جز احترام از آنان ندیدم و نشنیدم. در انتها آرزومندم در کنار آموزش فوتبال، ارتقای اخلاق و فرهنگ جوانمردی سرلوحه تعالیم مربیان این مرز و بوم باشد.

امیدوارم همگان از صمیم قلب این حقیر را حلال فرمایید.

برادر کوچک شما

وحید طالب لو