نگاه ایران:  حضرت آیت الله خامنه ای رهبر انقلاب اسلامی عصر امروز (دوشنبه) با حضور در مراسم بیست و نهمین سالگرد رحلت حضرت امام خمینی (رحمه الله) به سخنرانی در جمع هزاران نفری مشتاقان و دلدادگان بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران پرداختند. در ادامه گزیده سخنان آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی را بخوانید: ۳۰ سال است از امام بزرگوار در مثل چنین روزی سخن می گوییم. بعد از این هم ملت ما همواره از امام سخن خواهد گفت و شایسته هم همین است؛ زیرا امام نماد انقلاب است و این کشور بدون موتور پرقدرت انقلاب به هدف ها و آرزو های بزرگ خود دست نخواهد یافت. امسال این هم زمانی با ایام شهادت امیرالمؤمنین شباهت هایی را به ذهن می آورد. میان این پیرو صادق و حقیقی امیرالمؤمنین، و آن پیشوای والا و بزرگ، شباهت هایی وجود دارد که مایه ی افتخار ملت ایران و امت اسلامی است. توجه به این شباهت ها مهم و مفید است برای پیدا کردن راه درست و همچنین برای آشنایی بیشتر با امام بزرگوارمان امام در برابر آمریکا مثل کوه ایستاد. در برابر فتنه های داخلی حتی در برابر شاگرد و صحابه قدیمی خود به خاطر اینکه رفتار او را بر خلاف حق مشاهده می کرد، بدون هیج ملاحظه ای ایستاد. امام توانست مقابل منافع حیاتی که آمریکا در این کشور برای خود تعریف کرده بودند بایستد و آن ها را مجبور به عقب نشینی کند. امام بزرگوار، مظلوم بود به خاطر اینکه تبلیغات اهانت باری علیه او انجام می شد که پس از رحلت او نیز ادامه داشت. از کسانی که آن رفتار ها توقع نبود، انجام شد. امام حکومت طاغوتی را بعد از ۲۰۰۰ هزار سال به زیر کشید. بعضی رفتار های دشمن ناشی از عصبی و دستپاچه شدن دشمن است. در جبهه مخالفین امام، ناکثین یعنی بیعت شکنان، یعنی همان هم رهان سست کمبرند هستند؛ این ها میدان تسابق الی الخیرات را به میدان جنگ برای قدرت و جنگ برای دنیا تبدیل کردند. در زمان امیرالمومنین امثال طلحه و زبیر بودند و در زمان امام هم وضع همین بود و امام در مقابل این جبهه متنوع وسیع و گسترده، ایستاد. مارقین هم کسانی بودند که در مقابل امام بزرگوار، موقعیت کشور و انقلاب را نفهمیدند و جبهه بندی دشمنان و شیوه های دشمنی دشمنان را درک نکردند و عظمت حرکت امام را نتوانستند تشخیص دهند. آمریکا و رژیم صهیونیستی، وابستگان آن ها در داخل این ها قاسطین در مقابل امام بودند؛ این ها کسانی بودند که با اصل حکومت جمهوری اسلامی و حاکمیت انسانی مثل امام بزرگوار، مخالف بودند و دنبال جایگزین برای نظام اسلامی بودند و جایگزین های ان ها هم حجاج بن یوسف های زمان هستند. یک شباهت میان امام خمینی و امیرالمؤمنین این است: در امیرالمؤمنین دو خصوصیت ظاهراً متضاد جمع شده بود: یکی «صلابت و ایستادگی و شدت» و یکی «لطافت و صفا و رقت». این هر دو در امیرالمؤمنین در اوج و در کمال خود وجود داشت؛ صلابت و شدت در برابر هر حرکت نابحق در برابر ظلم و ظالم و در برابر انحراف از راه خدا و طغیان گری و اغواگری. امیرالمؤمنین در مقابل این ها با منتهای صلابت و استحکام می ایستاد که نظیر آن دیده نشده است تا امروز. لطافت و رقت در مقام مواجهه با ذکر الهی و یاد الهی از سویی، و در برخورد با مظلومین و محرومان و ضعفا و مستضعفان از سوی دیگر. این دو خصوصیت متضاد در امیرالمؤمنین علیه السلام، عیناً در امام راحل ما هم مشاهده می شود. از یک سو صلابت، استحکام، ایستادگی محکم در مقابل ستمگران و بدی ها، در مقابل رژیم منحط و طاغوتی پهلوی که مثل صخره ی مستحکمی ایستاد؛ در مقابل آمریکا مثل کوه ایستاد، در برابر تهدیدها، در برابر صدام متجاوز، در جنگ تحمیلی و جنگ هشت ساله، در برابر فتنه های داخلی، در برابر حتی شاگرد قدیمی و صحابی قدیمی خود به خاطر رفتار نامتناسب او ایستاد و هیچ تعارفی نداشت. اولا، امام در مواجهه با این دشمنی ها و دشمنان برخورد شجاعانه و فعال داشت، برخورد از روی ضعف و انفعال نداشت؛ امام هرگز منفعل نشد و نه احساس ضعف کرد و نه ضعف داشت. دوما، تصمیمات امام، تصمیمات شجاعانه همراه با احساسات محکم بود، امام مبتنی بر عقلانیت تصمیم می گرفت. سوما، امام اولویت ها را رعایت می کرد، مثلا در دوران مبارزات، مبارزه با سلطنت اولویت بود، در دوران جنگ تحمیلی، اولویت، اما مساله جنگ بود و بار ها فرموده بودند که دفاع مقدس در راس امور است؛ امام حواشی را وارد اهتمام خود نمی کرد. چهارم، اعتماد به توانایی ها مردم است؛ امام ملت ایران را ملتی بزرگ، آگاه و توانا می دانست و به آن ها مخصوصا جوانان اعتماد میکرد. پنجم، بی اعتماد به دشمن است؛ امام یک لحظه در طول ۱۰ سال حضور با برکت خود در راس نظام اسلامی به دشمن اعتماد نکرد؛ به پیشنهاد های دشمن بدبین بود و تظاهر های آن ها بی اعتنا بود و دشمن را به معنای واقعی کلمه دشمن می دانست. ما بعد از امام همان راه امام را مو به مو دنبال کرده ایم و انشالله دنبال خواهیم کرد. دچار انفعال و ضعف نمی شویم و به حول وقوه الهی، در برابر زیاده خواهی و زورگویی بیگانگان و دشمنان می ایستیم، هیجان زده و احساسی تصمیم نمی گیریم و به جای متن به حاشیه هایی که برای ما می سازند، معطل نمی شویم و اولویت ها را تشخیص می دهیم و به توانایی مردم و جوانان اعتماد می کنیم و به دشمن مطلقا اعتماد نمی کنیم. امروز، نقشه دشمن فشار اقتصادی، فشار روانی و فشار عملی است؛ هدف هر سه نوع فشار های دشمنان، سیطره بر کشور عزیز ما ایران است همچنانی که بر کشور های بدبخت و روسیاه منطقه تسلط دارد. فشار اقتصادی و تحریم، جلوگیری از همکاری کشور ها در حوزه اقتصادی با ما است؛ با فشار اقتصادی و تحریم می خواهند ملت ایران را به ستوه بیاورند تا نظام اسلامی ناچار بشود، تسلیم زورگویی های ما بشود، نه ملت را شناختند و نه نظام را شناختند. فشار روانی یعنی نقاط قوت جمهوری اسلامی را نشان کرده اند و آن ها در تبلیغات و برخوردها، به عنوان نقاط چالش آفرین معرفی می کنند تا ملت ایران را نسبت به آن ها دلسرد کنند. ساخت موشک های گوناگون و اقتدار موشکی موجب ایجاد امنیت در کشور است؛ همین شهر تهران روزگاری در زیر آتش موشک های شبانه روزی دشمن می سوخت، خانه ها خراب می شد انسان ها کشته می شدند، شهر های دیگر مثل اهواز و دزفول که جای خود دارد، ما وسیله دفاع نداشتیم و مجبور بودیم که دست روی دست بگذاریم، امروز جوانان ما کاری کردند که ما به قدرت اول موشکی منطقه تبدیل شده ایم و دشمن می داند که اگر یکی بزند، ده تا می خورد. امروز برخی در کشور درصدد این هستند که یک شکل معیوب از برجام را به کشور تحمیل کنند، یک عده ای در داخل می گویند این نشود، جنگ می شود، نه آقا! این دروغ است، این تبلیغ به نفع دشمن است. برنامه قطعی دشمنان این است که در کشور آشوب به پا کنند، اما سر آن ها به سنگ خواهد خورد کما اینکه تا حال هم خورده است؛ نقشه دشمن این است که از مطالبات مردمی، سواستفاده کنند؛ ممکن است در یک شهر یا نقطه ای از کشور مطالبه ای داشته باشند و جمع بشوند، دشمن در یک چنین مواردی نقشه می کشد و اشرار و انسان های خبیث به تعداد معدود را وارد اجتماعات می کنند تا اجتماعات را به حرکت آشوبگرانه تبدیل کنند تا کشور را بدنام کنند و این نقشه دشمن است. از برخی حرف های بعضی از دولت های اروپایی اینجور بر می آید که توقع دارند ملت ایران هم تحریم ها را تحمل کند و هم از فعالیت هسته ای خود دست بکشد و محدودیت ها را ادامه دهد. من به این دولت ها میگویم بدانند که این خواب آشفته تعبیر نمی شود. ملت و دولت ایران تحمل نمی کند هم تحریم شود و هم "حبس هسته ای" باشد. سازمان انرژی هسته ای موظف است سریعا آمادگی لازم برای رسیدن به ۱۹۰ هزار سو را فعلا در چارچوب برجام فراهم کند و برخی مقدمات دیگر را که رئیس جمهور دستور داده از فردا آغاز کند.