نگاه ایران:  الیاس حضرتی، نماینده عضو فراکسیون امید مجلس در واکنش به خبر دیروز دولت مبنی بر اینکه «رفع حصر نزدیک» است در یاداشتی نوشت: طولانی تر شدن حصر به نفع نظام نیست. نمایندگان مجلس، فعالان سیاسی، بعضی از مسوولان بلندپایه، فارغ از گرایش حزبی شان، مدت های مدید است که تلاش می کنند پایان مسالمت آمیز و مصلحت جویانه ای برای حصر رقم بزنند. در این خصوص اخبار پنهانی و معامله های پشت پرده ای وجود ندارد که مردم از آن بی خبر باشند. خبرها را اگر پیگیری کرده باشید، می دانید که گفت وگوها و نامه نگاری هایی در سطح مسوولان امر رد و بدل شده و خدا را شکر در چند ماه اخیر گشایش هایی نیز صورت گرفته است. مردم نامحرم نیستند، از آنجایی که رفع حصر خواست اکثرشان بوده و در مقاطع مختلف و به مناسبت های سیاسی آن را برزبان آورده اند شایسته است که –به دور از هیاهو وجنجال بی مورد- در جریان روند عمومی پرونده قرار بگیرند. مردم بزرگوار ما در سه، چهار انتخابات گذشته حضوری چشمگیر داشته اند و بعد از ماجراهای تلخ ۸۸ وفاداری شان را به نظام جمهوری اسلامی به اثبات رسانده اند. نه تنها یکی از مطالبات جدی ایشان از رییس جمهور رفع حصر و گشایش فضای سیاسی بوده است بلکه کتبی و شفاهی از وکلای خود در مجلس شورای اسلامی خواسته اند قانونی و در نهایت آرامش، جلوی تداوم حصر را بگیرند. روزی هم که شورای عالی امنیت ملی مسوولیت این پرونده را به عهده گرفت قرار شد تا با پرهیز از نزاع سیاسی و جنجال خبری و بدون شلوغ کاری های رسانه ای، زمینه های احقاق حقوق شهروندی محصورین هرچه زودتر فراهم شود. عقلا و خیرخواهان و دلسوزان نظام می دانند که این گره، گره ای نبوده و نیست که کسی بخواهد یا بتواند با دندان بازش کند. همچنین تندی و درشت گویی و سوءظن در این عرصه ما را به نتیجه نمی رساند. اضافه می کنم که در این کار از بده بستان های سیاسی و از تمناهای حزبی و جناحی هم باید دوری کرد و صرفا کار را به کارشناسان مدبر سپرد تا آخرین قدم های رفع حصر را بردارند و جامعه را که در این سال ها، به خصوص در این ماه های اخیر، از بسیاری ناملایمت های فرهنگی و اقتصادی رنجیده خاطر شده، شاد کنند و امید به اصلاح و تداوم تدبیر را تقویت کنند. ضمن اینکه وقتی مصلحت جویانه و عملگرایانه به ماجرا نگاه می کنیم هیچ یک از گروه های وفادار به نظام جمهوری اسلامی را نمی بینیم که از ادامه حصر منتفع شود و برآن اصرار بورزد. در این میان ادامه حصر اگر نفعی داشته باشد برای معاندین است که بهانه جویی کنند و بر آتش نارضایتی مردم بدمند و علیه آزادی و آشتی ملی تبلیغات راه بیندازند. بلکه برعکس، اتمام حصر می تواند نشاط سیاسی و شادابی اجتماعی را به جامعه برگرداند و مردم بزرگوار و همراه با انقلاب را به نظام و دولت امیدوارتر کند. البته خیلی ها هستند که برای حصر دلایلی ریز و درشت برمی شمرند. به نظرم الآن وقت خوبی برای بحث درباره آن دلایل نیست زیرا این دلایل هرچه باشند و حتی اگر بنا به ملاحظاتی در زمان خود موجه بوده باشند امروز دیگر توجیهی ندارند. از یاد نبریم آن فضای سیاسی ای که هشت سال پیش منجر به حصر آقایان موسوی و کروبی و سرکار خانم رهنورد شد، امروز نزدیک صد و هشتاد درجه تغییر کرده و حتی می شود گفت بافت سیاسی/ اجتماعی کشور عوض شده است. امروز آقای دکتر احمدی نژاد و حلقه نزدیک به او در موقعیت جدیدی قرار گرفته اند. همچنین دادگاه های صالحه جمهوری اسلامی بعضی از افراد دولت سابق را روانه زندان کرده و بسیاری از نیروهای طرفدار جمهوری اسلامی هم از این جمع تبری جسته اند. لذا حصر با هر نیتی که اعمال شده باشد، سالبه به انتفاء موضوع است و ادامه آن نیز کارکرد و معنای خود را از دست داده است. به خاطر همان تغییر بافت سیاسی و به خاطر درخواست های مکرر مردم، خصوصا موکلین تهرانی ام بوده که بارها و بارها برای اتمام حصر دست یاری به سوی مسوولان عالی مقام دراز کرده ام و کتبی و شفاهی از رییس جمهور و از رییس مجلس و بطور ویژه از دبیر محترم شورای عالی امنیت ملی خواسته ام تا با تدبیر و خیرخواهی نسبت به آزادی محصورین اقدام کنند. خدا را شکر که بوی خیر از اوضاع شنیده می شود و حالا که در ماه مبارک شعبان به سر می بریم و به رحمت عام پروردگار نزدیک می شویم امیدواریم با حسن تدبیر مسوولان بلندپایه و عنایت ویژه مقام معظم رهبری، قصه پر غصه حصر نیز به سر بیاید، ان شاءالله تعالی.