به گزارش خبرگزاری صداوسیما، همه جا بوی عید و نو شدن می دهد و این خانه کاهگلی در حیاطی پُر از درختان پُرشکوفه آلوچه، با در، پنجره و نرده های چوبی آبی رنگ، آرامش را تا بلندای آسمان می برد. گلدان های شمعدانی با گلهای سفید و قرمز، در طبقه بالا و دور تالار خانه، بهار را به  چشم ها هدیه می کنند. در که بگشایی، دختر جوانی می بینی که در گوشه دنجی از اتاق کاهگلی، تکیه بر حصیری که بر دیوار نصب شده، مشغول درست کردن حلوای محلی با آرد برنج است و مهمانانی از دیاری دیگر، نظاره گر دستان دختر خانه و فرآیند تهیه این شیرینی خوشمزه محلی اند. پدرخانه داس به دست از راه می رسد و از مهمانان می خواهد به تماشای شکستن هیزم در حیاط خانه بیایند. در حیاط خانه هم جنب و جوش مرغ ، اردک و غاز جریان دارد و تعدادی گاو که صبح ها اهالی و مسافران را مهمان شیر تازه می کنند. این خانه هر از چندگاهی، تجربه لحظاتی زندگی روستایی گیلان را به مردم مناطق مختلف کشور و حتی دنیا هدیه می کند و مینیاتوری از فرهنگ و آداب و رسوم دیار گیل و دیلم است. زهره، دختر خانه که فارغ التحصیل کارشناسی ارشد کشاورزی است، با کمک پدر پیرش، پارسال، این اقامتگاه بوم گردی را راه انداخته و با اینکار، هم کمک خرج پدر است و هم هزینه تحصیل برادر دانشجویش را تامین می کند.