نگاه ایران:چهره نقشه شهری در آن متولد شده اید یا شهری که در آن زندگی می کنید چگونه است؟ حسین آقایی پور هنرمند متولد شهر رشت است که هم عکاسی می کند و هم نقاشی. او در کاری ابتکاری شهرهای دنیا را بر اساس خیابان های آن به صورت چهره هایی با هویت های خاص نقاشی می کند. به گزارش هنرآنلاین او از مخاطبش می خواهد که رمزهای نقاشی او را پیدا کنند و می گوید: " با این کار می خواهم تصویر پنهان هر شهر را پیش روی بیننده بگذارم و او را به چالش متفاوت دیدن دعوت کنم." لطفا خودتان را به طور کامل معرفی کنید؟ حسین آقایی پور، متولد رشت در شمال ایران و سرزمین سرسبز گیلان هستم. به صورت آزاد به عکاسی و نقاشی می پردازم. نقاشی را به صورت خودآموز و مطالعه و باراهنمایی دوستان هنرمندم آموختم و با سبک های مختلف هنری تا حدودی آشنا شدم. اما در خصوص عکاسی دوره های آموزشی را نزد اساتید عکاسی گذراندم. آموزش های عکاسی کمک زیادی به من در خصوص درک زیبایی شناسی، رنگ، ترکیب بندی و دیگر عناصر هنر و استفاده از آن ها در نقاشی آموخت. کار نقاشی را از چه زمانی شروع کردید و درباره این سبک کاری که هم اکنون انجام می دهید توضیح دهید؟ قبل از آنکه نقاش یا عکاس باشم، کار طراحی، ساخت ابزار و دستگاه های نوآورانه را انجام می دادم و در این زمینه چندین ثبت اختراع دارم. برای ساخت دستگاه هایم نیاز داشتم که آن ها را بر روی کاغذ بیاورم و این گونه همیشه درگیر کار طراحی بوده ام. اما هیچ گاه از آن برای خلق یک اثر هنری استفاده نمی کردم. اما از حدود دو سال و نیم پیش، بعد از یکسری تجربه های متفاوت، چندین ایده نقاشی به ذهنم رسید و برای همین به دنبال یادگیری نقاشی با نگاه هنری رفتم. در خصوص روش کارم در نقاشی باید بگویم که این یک کار تلفیقی است. نقشه هایی را که با فن آوری های روز تهیه شده اند، دستمایه یک دگردیسی هنری قراردادم و نتیجه آن ایجاد یک نگاه جدید بر پایه خیابان های یک شهر و منطقه شده است. من این نقشه ها را از نقشه گوگل تهیه کردم. به نوعی از فن آوری برای هنر استفاده کردم. بعد از دیدن نقشه هر شهر و نوع پیچش خیابان های آن، نخستین برداشتم را اتود کارم قرار می دادم و حس و نگاهم از دیدن خیابان های شهر الهام بخش کارهایم می شد. چرا شهرها را انتخاب می کنید و انتخاب هر شهر بر چه اساسی است؟ نگاهم بیشتر به جاده های یک شهر است و اینکه چرا شهر ها را انتخاب می کنم داستان جداگانه ای دارد. هرچند خطوط جاده ها تنها رمزهای نقاشی هایم نیست و کلیدهای دیگری نیز در آن ها پنهان کردم و علاقه مندم مخاطبم آن ها را پیدا کند. همه ما تصاویری را در ابرها و یا سایه ها دیده ایم که می توانست الهام بخش یک نقاشی شود، اما شهر ها با جاده های پیچ درپیچشان درون مایه دیگری نیز دارند. ما از جاده ها تردد می کنیم بدون اینکه به نقش های جانبی آن ها در زندگی روزمره توجه کنیم. در خیابان های شهر هزاران احساس بد و یا خوب شکل می گیرد و مردم هرروز بدون آنکه یادشان باشد، یک برگ از کتاب زندگی خود را در آن ورق می زنند. خیابان ها شریان زندگی شهرها هستند و مردم هم در رگ های شهر جاری هستند. من تصاویر جاده ها را بر روی بوم آوردم تا شهرها جان بگیرند و هرکدام هویتی به غیراز آجر و سنگ داشته باشند. با این کار می خواهم تصویر پنهان هر شهر را پیش روی بیننده بگذارم و او را به چالش متفاوت دیدن دعوت کنم. اساس خاصی برای انتخاب شهرها نبوده است و آن هایی که تصاویر و حس بهتری به من می دادند را بر روی بوم آورده ام. این تصاویر هرروز بیشتر می شود و همچنان در حال نقاشی شهرهای دیگری هستم. تاکنون چند شهر را نقاشی کرده اید؟ اتود حدود ۳۰۰ شهر را آماده کردم، اما ۲۵ شهر را روی بوم آوردم و هنوز هم در حال نقاشی هستم. چرا شهرها تبدیل به چهره می شوند؟ شهر ها به اقلیم ها هویت می دهند از این رو به سوژه هایم نیز که از جاده ها الگوبرداری شده شخصیت می دهند. اکثراً در ذهن ما نماد شهر ها ساختمان ها و خیابان های پر از ترافیک است. اما من می خواهم این ذهنیت را عوض کنم و به جای آن تصویر یک چهره را در ذهن مخاطبم باقی بگذارم. تصویر چهره یک شهر نماینگر هویت گمشده آن است و انسان ها با یک صورت ارتباط بهتری برقرار می کنند. یک چهره می تواند رو درروی مخاطب قرار گیرد و از ناگفته های درون خود داستان هایی بگوید. شاید بعدازاین وقتی اسم یک شهر آمد، تصویر نقاشی آن زودتر در ذهن مخاطبم شکل بگیرد. هر شهر می تواند چهره ای برای خود داشته باشد. آیا برای شهرداری هایی که به این صورت آن را نقاشی کرده اید کارهایتان را فرستادید؟ یکی از برنامه هایم هماهنگی برای به نمایش درآوردن نقاشی ها در شهر هایی است که آن ها را نقاشی کرده ام. در صورت استقبال از طرف سازمان های شهری و یا شهرداری ها، علاقه مندم نقاشی هر شهر را در اندازه بزرگ تر بر روی دیواری در آن شهر ترسیم کنم. به زودی نقاشی ها را برای شهرداری هایی که طرح های آن ها را کشیده ام ارسال می کنم. آیا شهرهای ایران هم در کارهایتان وجود دارند؟ بله، از بیشتر شهر های ایران نیز طرح هایی را آماده کرده ام ولی جزو مرحله اول کارهایی که ارائه کردم ، نیست و در مرحله بعد آن ها را به نمایش خواهم گذاشت. این کار دلیل خاصی نداشت و فقط زمان بندی ارائه کار بود. کشیدن کدام شهر برایتان جذاب تر بود و کدام شهر سختی های بیشتری داشت؟ شهرهای دوبلین، لاس وگاس و پاریس برایم جذاب تر بودند. اما درکشیدن شهرها سختی چندانی نداشتم ، چون موقع کشیدن هر شهر حس این را داشتم که جزئی از آن شهر هستم. آیا نمایشگاهی از کارهای شما برگزارشده است؟ اگر برگزارشده است در کجا و چه زمانی؟ نقاشی های حاضر مهرماه سال جاری در "گالری شهنوش" در بندرانزلی به نمایش درآمده و مورد استقبال بازدیدکنندگان قرار گرفت به طوری که به پیشنهاد مدیر گالری تعداد روزهای بازدید را افزایش دادیم. یکی از نکات جالب در نمایشگاه واکنش بازدیدکنندگان از طرح های بر آمده از جاده های روی نقشه بود. هنرمندان و منتقدانی نیز از نمایشگاه دیدن کردند و یکی از اتفاقات خوب، بازدید خانم "ناهید سالیانی" مجسمه ساز برجسته ایرانی از نمایشگاه بود. ناگفته نماند که در برپایی نمایشگاه، مدیر گالری شهنوش، سرکار خانم "امیریگانه" کمک فراوانی به من کردند. آیا کارهای شما الگوبرداری شده است و یا نه تنها ایده شماست؟ هیچ کدام از طرح هایی که نقاشی کرده ام الگوبرداری شده نیست و تنها برداشت و نگاهم از دیدن نقشه شهرها بوده است. اما دنیا هنوز آن قدر وسیع است که چند نفر ناخودآگاه به یک موضوع مشترک دست یابند. افراد دیگری نیز با نقشه آثاری ایجاد کرده اند و یا طرح های گرافیکی ارائه نموده اند ولی ایده طراحی چهره برای هر شهر و هویت بخشی به آن و انتقال تصویری که از برداشت تصاویر محو نقشه به وجود می آید و ثبت بر روی بوم را خودم ایجاد کردم و از هنرمندی الگوبرداری نکردم. من تصاویری را که از دیدن نقشه ها به ذهنم خطور می کرد، از نقشه ها جدا کردم و بر روی بوم آوردم و تبدیل به یک اثر هنری و نقاشی کردم. این کار را برای شهر های بسیار زیادی انجام داده ام و برایم هر شهر یک مفهوم و یک تصویر دارد و هر چه جلوتر می روم این کار جدی تر می شود. دراین بین سعی می کنم در خصوص هر شهر مطالعه بیشتری نیز داشته باشم تا کارهایم اثرگذاری بیشتری داشته باشد و شاید بازهم روشی دیگر برای بیان فکرهایم یافتم.