نگاه ایران/ سارا قنبرنیا: دیدار با نسیم مرعشی و جشن امضای «هرس» تازه ترین اثر این نویسنده جوان، عصر امروز (شنبه ششم آبان ماه) در کتاب فروشی ماه نو رشت برگزار شد. «هرس» دومین و تازه ترین رمان نسیم مرعشی است بعد از اثر موفق «پاییز فصل آخر سال است»؛ کتابی که دو سال و نیم برای نوشتن آن صرف شد. نشر چشمه آن را منتشر کرده و نکته قابل توجه اینکه در کمتر از دو هفته به چاپ پنجم رسیده است. این نشست با معرفی «هرس» و نحوه شکل گیری و پرداختن نویسنده به داستان شروع شد و با همراهی و پرسش مخاطبان درباره هر دو اثر این نویسنده ادامه پیدا کرد و درنهایت با امضای کتاب برای علاقه مندان به پایان رسید. نسیم مرعشی نویسنده جوانی که نوشتن را از کار در مطبوعات و همشهری جوان شروع کرد. بعد از گذراندن کارگاه های نویسندگی،  نوشتن را به صورت جدی تری ادامه داد. هنوز نوشتن «پاییز ...» تمام نشده بود که طرح «هرس» را نوشت و بعد از چاپ اولین کتاب، به طورجدی شروع به نوشتن داستان دومش کرد. گفتنی است «پاییز فصل آخر سال است» برگزیده جایزه ادبی جلال آل احمد شده بود. او معتقد است کار در مطبوعات و گزارش نویسی کمک زیادی به تسلط او در نوشتار کرده است: در کار مطبوعات گاهی مجبور می شوید گزارشی طولانی را در زمانی کوتاه آماده کنید و این باعث می شود سعی کنید بهترین متن را در کمترین زمان بنویسید چراکه اگر نتیجه خوب نباشد، بازخورد منفی دریافت می کند و همین اجبار باعث تسلط به جملات و کلمات می شود. مرعشی در همین زمینه ادامه داد: عده زیادی فکر می کنند «پاییز ...» داستانی واقعی و شخصی بود؛ درحالی که احتمالاً به خاطر عادت به گزارش نویسی، توانستم آن را جوری بنویسم که واقعی به نظر برسد. جوان ترها چیزی از  جنگ نمی دانند «هرس» مانند اولین اثر این نویسنده فضایی تلخ و غمگین دارد و مسائل و دغدغه های نسلی را روایت می کند که جنگ را پشت سر گذاشته اند و به عمق آسیب های آن رسیده اند. فضای داستان در دهه هفتاد روایت می شود. مرعشی هدف و دغدغه خود از نوشتن این داستان را این طور توضیح داد: من در اهواز بزرگ شدم و تا پنج سالگی همان جا بودم. تمام صحنه های جنگ در خاطرم مانده و بعدازآن دهه هفتاد و اثراتی که جنگ روی زندگی مردم گذاشته بود را حس کردم. بعد از تمام شدن جنگ در ایران، مردم شهرهای جنگ زده با مسائلی متفاوت از شهرهای دیگر درگیر بودند؛ بسیاری از خانواده ها افرادی را ازدست داده بودند، اقتصاد بسیار خراب بود و شهرهای کوچکی کاملاً از بین رفته بودند و این کاملاً متفاوت از دغدغه های مردم در شهرهای بزرگی مثل تهران بود. او معتقد است مردم باید درباره جنگ، آسیب ها و اثراتش روی خانواده ها بدانند اما بسیاری از جوانان از مسائل مربوط به آن بی اطلاع هستند: جنگ تنها روی خانواده جانبازان و شهدا اثر نگذاشته، بلکه خیلی از مردم عادی هم آسیب های جدی و شدیدی را متحمل شدند. امیدوارم جوان ترها ارتباط خوبی با این کتاب برقرار کنند. تأثیر گرفتن از تاریخ ادبیات، نه از نویسنده ای خاص مرعشی در ارتباط بااینکه پرفروش شدن آثار برایش از اهمیت بیشتری برخوردارند یا موردتوجه قرار گرفتن توسط مخاطب توضیح داد: همیشه سعی کرده ام میانه رو باشم. صد در صد نوشته هایم سلیقه خودم هستند اما برایم مهم است که سلیقه شخصی را جوری بنویسم که جذاب باشد؛ چراکه ابزار من متن و کلمه است و باید آن را به درست ترین شکل ممکن به کار بگیرم و اگر غیرازاین باشد، یعنی باخته ام. به عقیده او هیچ نویسنده ای بدون پا گذاشتن روی شانه های نویسندگان پیش از خود نمی تواند بنویسد: من تحت تأثیر تاریخ ادبیات هستم و چیزی که می نویسم، بدون وجود نویسندگان قبل از خودم ممکن نبود. همانطور که کسی نمی تواند ادعا کند از داستایوفسکی تاثیر نگرفته است. این نویسنده قصد دارد دو کتاب به صورت دو مجموعه گزارش بنویسد؛ کاری که به گفته او کمتر کسی در ایران انجام داده و به همین دلیل نمی تواند حدس بزند چقدر مورد استقبال قرار می گیرد. یکی از این مجموعه ها درباره کُشتن است. از ماهیگیری گرفته تا کشتن گوسفند و.... مجموعه ای با هفت یا هشت گزارش بلند. مجموعه دیگر به پناه جویان افغان در کشورهای اروپایی می پردازد. «پاییز فصل آخر سال است»، داستان آرزوهایی که تمام می شوند بخش زیادی از این نشست به پرسش و پاسخ درباره «پاییز فصل آخر سال است» گذشت. کتابی که مورد استقبال قرار گرفت و بارها تجدید چاپ شد. این کتاب به زبان ایتالیایی نیز ترجمه شد و اردیبهشت ماه گذشته به چاپ رسید. همین طور در شش شهر ایتالیا با حضور نویسنده از آن رونمایی شد و مورد استقبال قرار گرفت. او برخلاف نظر عده ای از مخاطبان معتقد است کتاب اولش پایانی ناگهانی نداشت بلکه هدف، پرداختن به برشی از زندگی سه شخصیت اصلی کتاب بود که در پایان داستان، پرونده آن بخش از زندگی شان بسته شد؛ اما مسلماً زندگی عادی شخصیت ها کماکان ادامه دارد. در ادامه دلیل انتخاب این عنوان را برای کتاب اولش توضیح داد: معمولاً زندگی آدم ها به فصل های سال تشبیه می شود؛ دوران کودکی به بهار، جوانی به تابستان، میان سالی پاییز و دوران پیری به زمستان نسبت داده می شود. برای سه شخصیت اصلی این کتاب، آرزوهایی تمام می شود و این برای من شبیه پاییز بود. وقتی کسی آرزوهایش را گم می کند انگار همه چیز را ازدست داده است. مرعشی درباره فضایی که در آن به خلق «پاییز ...» پرداخت و توضیح داد: بعد از تمام شدن ساعت کاری در محل کار می ماندم و همان جا شروع به نوشتن می کردم. فضایی شلوغ و پر از آدم هایی که مشغول صحبت با یکدیگر بودند. او ادامه داد: برای نوشتن «هرس» به تمرکز و آرامش بیشتری نیاز داشتم اما درعین حال ترجیح می دادم افراد دیگری هم در آن محل حضورداشته باشند. نسیم مرعشی نویسنده ای جوان است که با داستان های کوتاه متعدد و دو داستان بلند که هردوی آن با استقبال خوبی مواجه شدند. علاقه مندان به اولین کتاب، به گفته خودشان مدت نسبتاً زیادی را منتظر چاپ دومین اثر او بودند. شخصیت پردازی ها، فضاسازی و نوع نگاه او را می پسندند و این عوامل را رمز موفقیت داستان های مرعشی می دانند. در پایان این نشست خالق «هرس» و «پاییز فصل آخر سال است» به امضای کتاب هایش برای علاقه مندان پرداخت.