ناصر وحدتی

پژوهشگر و خواننده موسیقی فولکلور گیلان موسیقی پاپ و کرال همچنین کلاسیک از ابتدای حضورشان در ایران گرفتار ذائقه های کم فهم رادیکال ومستهجن پسند پوپولیسم شدند تا الآن اما جوانان روشنفکر هر دوران با روی آوری به این نوع موسیقی باعث تداوم حضور این نوع موسیقی در ایران شدند. احمد عاشور پور، مهر پویا، ویگن سرشار قره باغی، فریدون فروغی، فرهاد، داریوش و... سردمداران ترقی این نوع موسیقی در ایران بودند. کاوه حق دوست در ناباوریی و بی اعتنا به پاپ های رایج عاشور پور در گیلان و چند مورد رایج دیگر شجاعانه بانی گروه «آکاپلای موسیقی گیلان» شدند که بخشی از کار ارزشمندش در مجموعه خاتم رشت برای مخاطبان جوان و روشنفکر اجرا شد. سولیست های جوان و نوجوان همراه نوازندگی چیره دستانه ی پیانو آن چنان هوشمندانه و اعتمادبه نفس تمام عیار آواز خواندند که شنونده را متحیر می کردند و آدم حیرت می کرد که این صداهای ناب کجای خانه های گیلان ما قائم بود تا کاوه به دادشان برسد. اینکه نوشتم شجاعانه یعنی کم توجهی به درآمد ناشی از اجرای کنسرت است و فقط یک عشق به این نوع موسیقی و جلب نظر قشر روشنفکر برای کاوه و تیم همراه او مطرح است و بس. سولیست های گروه آن چنان شجاع روی سن درخشیدند که طعنه به سولیست های بزرگ جهان می زدند؛ به دو منیگو پاواروتی و .... بعد از اکران اثر جاودانه ی رابرت وایز داستان وست ساید در سال ١٩٦٢ او در سال ١٩٦٧یکی دیگر از جاودانه های موزیکالش، «اشک ها و لبخندها» را ساخت. این فیلم در سال ١٣٤٧ آن قدر در ایران موردتوجه مردم واقع شد که آهنگ کرال ابتدای فیلم را به فارسی ترجمه کردند و به تصاویر میکس کردند. در کار نمایش موسیقی کاوه حق دوست و در ناباوری هفت کودک بسیار هنرمند این آهنگ را که جولی اندروز در فضای باز با بچه ها اجرا کرده بود درصحنه ی کوچک روی سن به نمایش درآورد که حیرت آور بود. من عاشق این گروه شدم و برای حضور و ادامه ی نقش مؤثرش در موسیقی گیلان ما از هیچ کوششی دریغ نخواهیم کرد. شهریور ١٣٩٦ ناصر وحدتی