نگاه ایران:چندی پیش رییس سازمان ثبت احوال از تهیه پیش نویس حذف واژه طلاق از شناسنامه زنان مطلقه خبر داد و گفت: «در حال حاضر فقط واژه طلاق از شناسنامه زنانی که عقد کرده اند اما دوشیزه هستند، حذف می شود ولی در تلاش هستیم در آینده نزدیک حذف نام همسر سابق از شناسنامه زنان مطلقه هم حذف شود.» با انتشار این خبر واکنش های مختلفی در شبکه های اجتماعی دیده شد؛ عده ای از این تصمیم استقبال کردند و آن را راهی برای فشار کمتر به زنان مطلقه از سوی جامعه و کاهش برچسب های ضد و نقیص دانستند، بعضی دیگر با محکوم کردن این کار آن را کتمان ازدواج سابق زن دانسته، بعضی ها به مشکلات پیچیده تر زنان توجه کردند؛ «به جای پاک کردن صورت مسئله باید با کار فرهنگی تأثیرات اجتماعی طلاق بر زنان را کم کرد، در واقع باید فرهنگ سازی کرد و برای زنان مطلقه بیکار، اشتغال زایی کرد یا حتی برای آنان اسکان مناسب مدنظر قرار داد، کودکان آن ها را تحت حمایت قرار داد تا زنان مطلقه توانمند شوند و به تنهایی با آرامش زندگی کنند.» اما مونیکا نادی، وکیل دادگستری در گفتگو با خبرآنلاین معتقد است چنین عملی می تواند نوعی ضد حقوق زنان محسوب شود؛ حذف واژه طلاق از شناسنامه زنان مطلقه به منزله کتمان ازدواج است؟ یا برای تسهیل در ازدواج مجدد؟ دلیل ایجاد این طرح محل ابهام است، ما واقعا دغدغه ها و آسیب های اجتماعی خیلی واجب تری در رابطه با زنان مطلقه داریم، که الان بخواهیم به این طرح بپردازیم. به نظر من به هیچ وجه در اولویت نیست این طرح، هدف مشخصی ندارد. چنین کاریر باعث کتمان ازدواج است و تبعات غیر قابل جبرانی را در پی دارد، اینکه یک زنی بتواند بعد از ازدواج دوم اسم همسر اول خود از شناسنامه پاک کند، منطقی است؛ ولی اگر قبل از ازدواج بخواهد این کار را بکند، بنظر من می تواند آسیب های دیگری را بدنبال داشته باشد. منظور شما چه نوع آسیب های است؟ مهمترین آسیب کتمان ازدواج است، در واقع صورت مساله را پاک می کند. به این معنی است که زن مطلقه باید ازدواج خود را از جامعه پنهان کند، استفاده از شناسنامه در جامعه ما رواج دارد، در اصل این طرح هدف را توجیه نمی کند. در این طرح زنان با کتمان ازدواج قبلی خود بخشی از زندگی شان را نادیده می گیرند، به بهانه اینکه در جامعه دچار آسیب اجتماعی نشوند، در واقع این تصمیم راه حل مطلوبی برای در معرض خطر قرار نگرفتن زنان نیست. یکی از اعضای کمیسیون اجتماعی مجلس معتقد است زنان بعد از طلاق به همسر قبلی خود تعلق ندارند، پس لزومی برای ذکر نام همسر قبلی در شناسنامه آنها وجود ندارد. بر این اساس می توان با اتخاذ تدابیری واژه طلاق از شناسنامه حذف شود. اساسا بحث مالکیت مطرح است یا نادیده گرفتن گذشته زنان؟ متاسفانه دیدگاه مالکیتی مردان نسبت به زنان در جامعه ایران وجود دارد، در صورتی که در واقعیت و حتی در قوانین ما اینگونه نیست، مرد و زن در یک رابطه قانونی و شرعی با هم خانواده تشکیل می دهد و تحت تاثیر این رابطه حقوقی از یک سری آثار مشترک بهرمند می شوند، حتی زن در قانون ما از لحاظ مالی کاملا مستقل از مرد است و می تواند اموال مالی خودش به تنهایی اداره کند، پس این تفکر که زن به مرد تعلق دارد، برمی گیرد به عرف ما مثل واژه غیرت. این دیدگاه ناشی از این می شود که مردان می گویند: «زن ما بعد از طلاق دیگر به من تعلق ندارد.» در صورتی که یک رابطه ای وجود داشته است و در یک زمان مشخص این رابطه حقوقی خاتمه پیدا می کند. اتفاقا هیج دلیلی برای کتمان این رابطه قانونی وجود ندارد. کتمان کردن ازدواج قبلی و حذف نام همسر خود از شناسنامه یک نوع عمل ضد حقوق زنان است و در جامعه امروزه دیدگاه مالکیت مردسالارانه را رواج می دهد. چه خلاهای قانونی برای این تصمیم وجود دارد؟ از نظر قانونی بنده این طرح را درک نمی کنم، اینکه پیش بینی بشود برای ازدواج دوم بعد از ثبت ازدواج بتوان اسم همسر سابق را حذف کرد، قابل قبول تر است؛ با وجود اینکه باز هم اشکالاتی دارد. ما باید آسیب های زنان مطلقه را در موارد دیگر بهبود دهیم، مثلا فرهنگ سازی در جامعه که در اصل نیازی به قانون هم ندارد، متاسفانه در موضوعی که قوانین می خواهیم در آن قانون تشکیل نمی شود و موضوعی که نیازی به بحث، طرح، بخشنامه و قانون نیست بطور مکرر و متعدد شاهد طرح ها و بخشنامه ها هستیم. اساس این تصمیم فقط مخصوص خانم هاست و شامل آقایان نمی شود، دلیل چیست؟ البته آسیب های طلاق در جامعه ما بیشتر زنان را تحت تاثیر قرار می دهد، در این قضیه شکی نیست، نباید فراموش کرد که از نظر عرفی در ایران همچنان واژه طلاق عمل ناپسندی تلقی می شود، مردان از این نظر دارای مشکلات کمتری هستند، ولی واقعا چرا تمایز قائل شده اند؟ همین امر ضد حقوق زنان است. این در حالی است که لایحه منع خشونت علیه زنان در مجلس خاک می خورد.