نگاه ایران/مختار جباری از زمان تشکیل شورا ، میانگین عمر شهرداران رشت ٨ ماه بوده است این در حالى است که اصفهان شاهد حضور شهردار با عمرمدیریتى ١٢ سال و یا قزوین هشت سال و... بوده است بطور کل میانگین عمر مدیریتى شهرداران کشور ٤ سال بوده و این عدد براى شهرداران رشت پس از تشکیل شورا حدودا ٨ ماه است! اکنون که در آستانه معرفى شهردار توسط شوراى پنجم هستیم خوب است منتخبین مردم در شورا قدرى با رویکرد آسیب شناسى به این موضوع بپردازند و شوراى پنجم گام در راهى ننهد که شوراهاى پیشین نهادند و حاصل آن براى شهر ، رفت و آمد شهرداران ٨ ماهه شد! و اما آسیب شناسی شورا با رویکرد رفتارشناسى : ١- فقدان هویت کلى و تعیین کنندگى رفتار فردى: در غیاب هویت کلى مانند هویت هاى مبتنى بر مفاهیم اجتماعى و فرهنگى و سیاسى قطعا رفتار فردى تعیین کننده خواهد بود . شوراى چهارم نمونه واضح این اتفاق بود و اتفاقا شهردار وقت نیز با دریافت این ویژگى شورا مناسبات خودش را با شورا تنظیم میکرد . این پدیده موجب به خطا رفتن شورا و شهردار شد و از قضا در این به خطا رفتن شورا مقصر بود ٢- ترجیح منافع فردى و گروهى به منافع شهر: بزرگترین آسیب وارده به شهر و شهردارى و شورا از همین ناحیه بود. این موضوع به حدى به دایره ابتذال کشیده شد که شوراى چهارم در روزهاى آخر عمر خود بدنبال تعویض سرپرستى بود که این سرپرست را کمتر از دو ماه منصوب کرده بود! ٣- تقلیل جایگاه شورا از یک نهاد سیاست گذار و نظارتى به یک ساختار خدماتى: اعضاى شورا در نوع مداخلات درون سازمانى شهردارى از تعیین مدیران شهردارى تا تعیین کارشناسان مناطق به حدى وارد جزییات میشدند که ورود اینگونه موجب اصطکاک بین شهردار و آنان میشد و از سوى دیگر موجب مخدوش شدن وفادارى پرسنل و مدیران شهردارى به سازمان شهردارى میشد مداخلات اعضاى شورا در این امور درون سازمانى شهردارى نوعى فرهنگ سازمانى را در شهردارى شکل داده که مبتنى بر این فرهنگ کارشناسان و مدیران بیش از آنکه منافع سازمانى را در نظر بگیرند و وفادارى سازمانى داشته باشند ، وفادارى به اعضاى شورا دارند! اعضاى شورا با این شیوه رفتارى و مداخلات ممکن است منافع خود را تامین مى کنند اما آسیب جدى به فرهنگ وفادارى و مسئولیت پذیرى سازمان مى زنند اعضاى شورا دیرهنگام متوجه خواهند شد که بر شاخه نشستند و بن بریدند! نگاه ایران: انتشار اخبار و یادداشت های دریافتی به معنای تائید محتوای آن نیست و صرفاً جهت انجام رسالت مطبوعاتی و احترام به مخاطبان منتشر می شود.