نگاه ایران/بابک مهدیزاده به نظر می رسد تمام قواعد و دستاوردهای علم سیاست برای تحلیل وقایع سیاسی و تحولات اجتماعی شهر رشت و شورای شهر رشت صدق نمی کند. سیاست بازی و فریب و دورویی و منفعت گرایی چنان فضایی را به وجود آورده که برای توسعه یافتگی شهر رشت، اینک نیازی به مدیرِ کارآمدِ توسعه گرا، مشاورانِ عالم، زیرساخت های توسعه ای، جامعه توسعه یافته و هر فاکتور دیگری که در دنیا برای توسعه یافتگی تجربه شده است ، نیست. چه اکنون شهر رشت بیش از هر فاکتور علمی دیگری ، برای توسعه ، به یک شهردار پاک دستِ شجاعِ مقتدر نیاز دارد که برای سامان بخشیدن به رشت با کسی تعارف نداشته باشد. تنها چنین شهرداری است که می تواند شهر را از منجلاب دورویی و سیاست بازی و بی اخلاقی رهایی دهد. حال توسعه پیشکش ما. رهایی از این شرایط هولناک که هر ثانیه اش به لابی و رایزنی و باندبازی و کلک و دروغ می گذرد تنها در سایه شفاف سازی است. اینک بی تعارف ، اکثریت قاطع اعضای شورای شهر رشت، شفاف نیستند. هزارلا دارند و در هزارتوی افکار عجیب قوطه ورند و این بیم می رود که شورای شهر پنجم هم به این درد مبتلا شود. مگر آنکه فراکسیون های مشخص هویتمند در این شورا تشکیل شود. بنده به عنوان روزنامه نگاری که سال ها در عرصه سیاست و مفاهیم توسعه ، تولید محتوا داشتم و دانشجوی این رشته بودم به ضرس قاطع، در همین ستون، درست چند روز مانده به آغاز کاری شورای شهر پنجم اعلام می کند و هشدار می دهم که اگر اعضای شورای پنجم اقدام به تشکیل فراکسیون های مشخص نکنند شهر را بازهم به بازی های سیاسی غیراخلاقی می کشاند و اگر در این شرایط شهردار لندن را هم به رشت بیاورید خسته از باندبازی ها و دورویی ها سر به کوی و بیابان می گذارد و از شعارهای توسعه ای این شهر تنها چیزی که عاید شهروندانش می شود هدر رفت بی امان بیت المال است. لذا برای جلوگیری از این هدر رفت سرمایه های مالی و انسانی ، در ابتدا از اعضای محترم شورای شهر پنجم درخواست می کنم که در همان بدو امر اقدام به تشکیل فراکسیون سیاسی نمایند. ترکیب اعضای شورای شهر پنجم به نحوی است که می توان دو فراکسیون سیاسی قوی داشت. داشتن فراکسیون به معنای تقابل اعضا با یکدیگر نیست. فراکسیون می تواند آدم ها را نسبت به یکدیگر متعهد کند. اعضای شورا با عضویت در فراکسیون درواقع اقدام به یک کار جمعی می کنند. در سایه این رفتار ، هم به منافع شخصی خود می رسند و هم مجبورند در بزنگاه های حساس منافع فردی را فدای منافع جمعی کنند. با داشتن دو فراکسیون سیاسی، این دو فراکسیون الزاماً رودرروی همدیگر قرار نمی گیرند ، بلکه اعضایش یاد می گیرند که چگونه با همدیگر کار کنند و مدام همدیگر را دور نزنند. با عضویت در این فراکسیون، اعضای فراکسیون دیگر مختار به تصمیم های خلق الساعه و لابی های پشت پرده غیراخلاقی و امتیاز گیری – امتیازدهی نیستند و منافعشان درگرو منافع جمعشان برآورده می شود. ازاین رو چه از اعضای متمایل به جریان اصولگرایی همچون آقایان عاقل منش و جذب و علوی و خانم شیرزاد و چه اعضای منتسب به جریان اصلاح طلب همچون آقایان رمضانپور و حاجی پور و زاهد و شکریه و رسولی و عبداللهی می خواهم که با تشکیل دو فراکسیون اصولگرایی و اصلاح طلب مهر پایان زنند بر این سیال بودن تصمیم گیری ها، لابی بازی های منفعت گرا، غیرقابل پیش بینی بودن آرا و هدر دادن وقت و زمان گران بهای نهاد مدنی شورا و شهرداری. البته که فراکسیون بندی های سیاسی هم آفات خودش را دارد که یکی از آن آفات، جدایی و دوری دو طیف سیاسی از یکدیگر و تصمیمات سیاسی اعضای شورا است که اگر اعضای شورا به سطحی از توسعه یافتگی فرهنگی رسیده باشند، این آفت هم با درک متقابل طرفین و احترام به افکار متفاوت قابل حل است. در کل هرچه باشد داشتن دو فراکسیون سیاسی هویتمند، آفتش، بسیار کمتر از این شورای سیال و آدم های غیرقابل پیش بینی است. لذا این یک درخواست نیست. یک مطالبه و حق یک شهروند برای داشتن یک شورای قابل پیش بینی و کارا و حتی الامکان به دور از زد و بندهای سیاسی و محفلی است. دوم آنکه، تمام فعالان اجتماعی و سیاسی و رسانه ای این شهر را دعوت به کمپین « مطالبه و نظارت» می کنم. از آن ها می خواهم که بی تفاوتی را کنار بگذارند که شهرمان رشت در بزنگاه حساسی گرفتار آمده است. اگر کنشگران و باشندگان عرصه سیاست و فرهنگ و جامعه به کمپین «مطالبه و نظارت» بپیوندند و رسانه ها را مملو از مطالبات خود کنند، صدای سهمگینی می شوند، حتی، برای گوش هایی که سنگین است و تمایلی برای شنیدن صداهای مطالبه گر ندارد. هرچند که بعضی از رسانه های ما هم آلوده به باندبازی ها و محفل گرایی منفعت طلبانه شده اند و با هر بادی به سمتی می وزند اما باز هستند رسانه های مستقل و روزنامه نگاران منصف آزاد که سر تعظیم خم نمی کنند به وعده ها و پاداش ها. می توانیم با همراهی این رسانه های مستقل آزاد و روزنامه نگارانی که غم مردم برایشان به غم "نان به هر قیمتی" ارجحیت دارد و اشاعه مطالبات و پاسخ خواستن مداوم و نظارت دقیق و روزانه بر عملکرد اعضای شورا و مدیران شهرداری ، سد محکمی باشیم بر زیاده خواهی ها و فریب کاری ها و لابی گری های غیراخلاقی ، تا بلکه شهر زیبایمان رشت مجدداً برمدار توسعه قرار بگیرد. از همین امروز قلم ها را در دست بگیرید و عینک های تیزبینتان را بر چشم های نگرانتان بزنید که فردا خیلی دیر است. نگاه ایران: انتشار اخبار و یادداشت های دریافتی به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت انجام رسالت مطبوعاتی و احترام به مخاطبان منتشر می شود.