| جمعه، 07 اردیبهشت 1403
خوانش و بررسی نامه‌ای از رضا براهنی به شاعران استان با حضور سینا جهاندیده در خانه فرهنگ گیلان؛
       کد خبر: 133680
نگاه ایران/نیلوفر روحی: آیین خوانش و بررسی نامه ای از رضا براهنی عصر یکشنبه ۲۲ مرداد با حضور سینا جهاندیده، شاعر و منتقد ادبی و جمعی از علاقه مندان و فعالان حوزه ادبیات در خانه فرهنگ گیلان، توسط گروه شعر فارسی خانه فرهنگ برگزار شد. بوطیقای ازیدن عنوان نامه ای است که رضا براهنی، نویسنده، منتقد و شاعر صاحب نام ایران خطاب به شاعران و نویسندگان گیلانی نوشته است. در آغاز برنامه مزدک پنجه ای، شاعر و مسئول گروه شعر فارسی خانه فرهنگ، بخش اول از پنج بخش این نامه را خواند و پس از هر بخش سینا جهاندیده و حاضرین به گفتگو درباره آن پرداختند. شعر معطوف به زبان است در آغاز سینا جهاندیده  با استناد به این بخش نامه: "شعری که به آسانی قابل تجزیه به مفهوم و معنا و احساس در یک سو، و زبان و شگردهای زبانی از سوی دیگر باشد، از حوزه ی انتفاعی شعر خارج می شود" گفت: گفتن و گفته از هم جدا نیستند. او اضافه کرد: شعر نباید محفوظیاتش را به راحتی به نمایش بگذارد. او با استناد به جمله: "بیان عالی اندیشه هم شعر نیست" افزود: شعر و اندیشه جدا از هم نیستند اما شعر در آغاز باید شعر باشد تا اندیشه از آن دریافت شود. او افزود: هنر اندیشه ای هنری دارد یا به نوعی اندیشه را با ساختاری دیگر بیان می کند. او در ادامه به اهمیتی که براهنی برای هر حرف و واژه قائل است اشاره کرد و گفت: زبان وسیله ارتباط است و ما در گفتن طوری حرف می زنیم که مفهوم مهم است اما جهت گیری شعر به سمت خود زبان است و شعر معطوف به زبان است. جهاندیده در ادامه با اشاره به یکی از کتاب هایش به نام «متن در غیاب استعاره: بررسی ابعاد زیباشناسی تاریخ بیهقی»  به بررسی حرف «را» پرداخت و ضمن اشاره به برخی از اشعار شاملو به استفاده هنری او از زبان اشاره کرد و گفت: براهنی قصد دارد اهمیت «از»، «را»، «در» و ... را برای شاعران جوان روشن کند و به آن ها نشان بدهد که این حروف بی هویت نیستند. ادبیات معاصر، تحت تاثیر ادبیات غرب در ادامه یکی از حاضرین در راستای بخش های خوانده شده، به صحبت پیرامون فرم و نسبت آن با زبان فارسی پرداخت و با اشاره به چند اثر براهنی از زبان انتقادی او سخن گفت . جهاندیده در همین  راستا با اشاره به تاثیر زمان روی زبان گفت: ما زبان متحجر نداریم و زبان چیزی را نشان می دهد که در جهان اتفاق می افتد . او در ادامه به تاثیر ویلیام فاکنر روی براهنی در کتاب «روزگار دوزخی آقای ایاز» اشاره کرد و گفت: برای مثال؛ کسی نمی تواند تاثیر ادبیات فرانسه روی نیما یوشیج را انکار کند. جهاندیده افزود: همان طور که ادبیات کهن ماتحت تاثیر ادبیات عرب بوده، ادبیات معاصرمان از گفتگو با غرب به وجود آمده است. براهنی؛ شاعری بیان گرا در ادامه، جهاندیده در پاسخ به یکی از حاضرین در مورد نسبت فرمالیسم روسی با فرمالیسم براهنی گفت: فرمالیسم از زمان ارسطو آغاز و همواره تاثیر فراوانی داشته است. در فرمالیسم روسی زبان شناسی وارد می شود که معتقدند شعر باید به زبان ارجاع داده شود نه محتوا. و اما براهنی که شاعری بیان گراست فراتر از فرمالیسم روسی حرکت کرده و جهان شعر را با جهان زیست یکی می داند. او معتقد است شعر باید خود زندگی باشد و خودش در شعرهایش حضور برجسته دارد. از آثار چاپ شده رضا براهنی در زمینه شعر می توان به: «آهوان باغ»، «جنگل و شهر»، «شبی از نیمروز»، «مصیبتی زیر آفتاب»، «گل بر گسترده ماه»، «ظل الله»، «نقاب ها و بندها (انگلیسی)»، «غم های بزرگ»، «بیا کنار پنجره»، «خطاب به پروانه ها و چرا من دیگر شاعر نیمایی نیستم؟» و «اسماعیل» اشاره کرد. و از آثار او در زمینه داستان می توان به: «آواز کشتگان»، «رازهای سرزمین من»، «آزاده خانم و نویسنده اش»، «الیاس در نیویورک»، «روزگار دوزخی آقای ایاز»، «چاه به چاه» و «بعد از عروسی چه گذشت» اشاره کرد. آثار او در زمینه نقد ادبی نیز شامل: «طلا در مس»، «قصه نویسی»، «کیمیا و خاک»، «تاریخ مذکر»، «در انقلاب ایران»، «خطاب به پروانه ها و چرا من دیگر شاعر نیمایی نیستم؟» و «گزارش به نسل بی سن فردا (سخنرانی ها و مصاحبه ها)» است.

به اشتراک بگذارید:

نگاه شما:

security code