نگاه ایران/نیلوفر روحی:رویداد صوتی الکتروآکوستیک عصر جمعه ۲۳ تیرماه با اجرای آثاری از نادر مشایخی، افشین مطلق فرد، نیما عطرکار روشن،ارسلان عابدیان،علی هاشملو و با حضور جمعی از علاقه مندان در خانه فرهنگ گیلان برگزار شد. (گزارش تصویری را اینجا مشاهده کنید) قطعات این رویداد صوتی شامل: «چیدمان صوتی شماره ی ۱» که اثری از «علی هاشم لو» است، توسط علی هاشم لو (پیانو آماده شده)، فرمهر بیگلو (سه تار آماده شده)، افشین مطلق فرد (الکترونیک)، وحید سلیمانی، فرید فرقانی، آرش کاظمی، امیر میرشهیدی و پیام شاد خواست (گیتار) اجرا شد. علی هاشم لو چیدمان صوتی شماره ۱ را این گونه برای حاضران معرفی کرد: آهنگساز برای ساختن موسیقی از مصالح گوناگونی چون نت ها، انواع سازها، تکنیک های نوازندگی و آهنگسازی و ... بهره می برد. این آهنگساز توضیح داد: درواقع اجتماع چنین مولفه هایی با رویکردی خلاقانه و زیبایی شناسانه است که کومپوزیسیون خوانده می شود. هاشم لو افزود:طی چند قرن گذشته آهنگساز ها همواره در تلاش برای یافتن مولفه ها و مصالح جدیدی بوده اند تا با کمک آن ها بتوانند مفاهیم موسیقیایی جدید و یا جلوه های صوتی خلاقانه تری ایجاد کنند؛ مسئله فضای انتشار صوت یکی از این مولفه ها است که به خصوص در نیم قرن گذشته توجه بیشتری را به خود جلب کرده است. این هنرمند اضافه کرد:اگر فضا را محیطی که صدا در آن منتشر می شود در نظر بگیریم؛ و بپذیریم که یک صدای واحد در دو فضای متفاوت تاثیراتی متفاوت دارد؛ پس جابجایی یک یا چند مولد صوتی در محیط های گوناگون می تواند به شکلی هدفمند در جهت بست یک ایده موسیقیایی به کار رود و درواقع نوعی تکنیک برای آهنگسازی در نظر گرفته شود. هاشم لو توضیح داد:حال اگر معماری یک بنا را به عنوان فرمی برای چیدمان مولد های صوتی در نظر بگیریم و موسیقی را بر مبنای خصوصیت های آکوستیکی آن بنا طرح ریزی کنیم؛ می توانیم به کمپوزیسیونی فضا محور دست یابیم که مخاطب خود را به تجسم صوتی محیط پیرامون دعوت می کند. این آهنگساز افزود:در این شیوه، تجربه صوتی ما تنها به صداهای شکل یافته در یک محیط خاص تقلیل نمی یابد؛ بلکه ذهن ما می تواند محیط پیرامون خود را _به واسطه صدا_ طوری دیگر ارزیابی کند و به نوعی شناخت صوتی از فضای گسترده پیرامون دست یابد. هاشم لو افزود: چیدمان صوتی شماره ۱ در اولین قدم تلاشی برای معرفی این تجربه و امکان، به مخاطب است و در گام بعدی با مبتنی بودن بر فضایی خاص (در اینجا ساختمان خانه فرهنگ گیلان) و تکنیک های متداول آهنگسازی، معرف کومپوزیسیونی منسجم است که مصالح سازنده خود را بیش از پیش گسترش داده است. «طرح دهم» که اثری از نادر مشایخی است، توسط افشین مطلق فرد با پیانو و الکترونیک اجرا شد. نادر مشایخی آهنگساز این قطعه که تشکیل و رهبری ارکستر وین اتریش را در سال ۲۰۰۱ و ارکستر کاپلا کوندورتا و همکاری با هنرمندانی چون هانا شیگولا و همچنین شرکت در فستیوال های معتبر اروپا ، آمریکا و آسیا و رهبری ارکستر سمفونیک تهران و اجرا در اتریش، تدریس در دانشگاه تهران، دانشکده صداوسیما و کنسرواتور تهران را در کارنامه ی درخشان خود دارد نیز در این اجرا حضور داشت. او رویداد الکتروآکوستیک را حرکت نویی خواند و گفت: این سبک جدید که من آن را «شِنَوِش» می نامم موج جدیدی در دنیا ایجاد کرده که در حال پیشرفت است. «طیف شماره ی ۱» که اثری از «افشین مطلق فرد» است، توسط فرمهر بیگلو با سه تار آماده شده و افشین مطلق فرد با الکترونیک اجرا شد. «قطعه C شماره ی ۱» که اثری از ارسلان عابدیان است، توسط افشین مطلق فرد با الکترونیک اجرا شد.«Noncompositional experiment» که اثری از «نیما عطرکار روشن» است هم توسط فرمهر بیگلو با ویلن آماده شده، و افشین مطلق فرد با الکترونیک اجرا شد.