نگاه ایران/پریسا پرشاد روزنامه نگار برخلاف این تصور که دین نقش مهمی در سیاست ندارد ، اما نمی توان نقش دین را در مناسبات و هم پیمانی ها و حتی مناقشات نادیده گرفت. امروزه بخشی از اروپا از افزایش جمعیت مسلمانان در هراسند و در منطقه هم هویت دینی یا هویت سکولار کشورها تعیین کننده خط مشی روابط بین کشورها ست. به طور مثال حفظ هویت سکولار جمهوری آذربایجان و واپسگرایی ترکیه نشان می دهد که برای نفوذ در حاکمیت کشورهای منطقه " دین " نقش مهمی ، در بازی های نیروهای منطقه ای و فرا منطقه ای دارد. از نظر ساختار امنیتی و سیاسی هر دو کشور ترکیه و جمهوری آذربایجان، دارای نظامی دیکتاتوری ،ناقض حقوق بشر و محدود کننده روزنامه نگاران هستند. این دو کشور اگر چه فرهنگ و زبانی تقریبا مشترک دارند اما یک تفاوت عمده این دو حاکمیت را به دو قطب سیاسی کشانده، یکی باور به" بازگشت به سنتهای عثمانی " و جایگزین شدن ترکیه به جای عربستان سعودی به عنوان "امپراطوری سنی" و دیگری ایستادن در مقابل هرگونه احیای باورهای مذهبی و برخورد شدید با آنچه که افراط گرایی مذهبی می نامند. در واقع "دین" و "سنت" و یا نفی آن وسیله ای برای سرکوب مخالفان و تمامیت خواهی حاکمان در تمام طول تاریخ بوده و همچنان هم هست. آمریکا با نفوذ در حاکمیت ترکیه و اسراییل با نفوذ در جمهوری آذربایجان با تعریف دو گفتمان متفاوت دینی و سکولار سعی در مهار نفوذ منطقه ای ایران دارند. در واقع ایران با توجه به فرهنگ و دین مشترک می توانست پایگاه اجتماعی محکمی در جمهوری آذربایجان بنا کند و زمانی این فرصت فراهم بود تا از طریق روابط اقتصادی پایگاه موثری در جمهوری آذربایجان داشته باشد اما به دلیل ضعف صادرکنندگان و وجود تحریم ها بازار مهمی را که می توانست دامنه نفوذ سیاسی ما را در جمهوری آذرباییجان گسترش دهد به راحتی به رژیم اسراییل واگذار کرد. در ارتباط با ترکیه اما نمی توانستیم آنچنان که باید دست بالا را بگیریم، چرا که ترکیه سیاست متزلزلی داشته و اکثرا برای رسیدن به عظمت عثمانی با هر هم پیمانی دست دوستی می دهد. نگاه ایران: انتشار اخبار و یادداشت های دریافتی به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت انجام رسالت مطبوعاتی و احترام به مخاطبان منتشر می شود.