[caption id="attachment_8830" align="alignnone" width="164"] سیاوش پورعلی[/caption] یکی از وظایف استانداران رسیدگی به امورات ورزشی است و مدیرکل ورزش و جوانان با نظر مستقیم استاندار منصوب می شود، از این رو با طولانی شدن وضعیت بحرانی ورزش استان و نابسامانی های موجود اکنون زمان آن رسیده تا استاندار محترم برای جلوگیری از نا امن شدن ورزشگاه های استان به این موضوع ورود کند تا هم به مدیرکل ورزش و جوانان برای خروج از بحران کمک کند و هم به وضعیت ورزش . ماه هاست که بنرها، پرده ها و نوشته هایی را در جاده ها و خیابان ها میبینم که از مسولین استان خواسته اند تا به وضعیت نابسامان فوتبال استان رسیدگی کنند ولی این نوشته ها آنقدر می ماند تا باران و باد باعث فرسودگی آنها شود، بی هیچ حاصلی باز هم مردم فوتبال دوست استان دست از درخواست های خود برنمی دارند تا شاید فرجی حاصل شود. به چه کسانی باید انتقاد کنند؟ نمایندگان مجلس و شورای شهر؟ مدیرکل ورزش و جوانان؟ مالکین تیم ها؟ استاندار؟ همه امتحان شده است ولی دریغ از رسیدگی به موضوع هرچه روزها به جلو حرکت میکند کشتی به گل نشته فرو تر می رود و هواداران عصبی تر. دیگر زمان آن رسیده تا استاندار گیلان به عنوان متولی و بالاترین نماینده دولت در استان با اختیاراتی که دارد با قدرت تمام برای برون رفت از وضعیت کنونی که در زندگی مردم نیز دخالت مستقیم دارد به این حوزه ورود کند و بسیاری از چشمان منتظر و نوشته های رنگ و رو رفته جواب گوید تا شاید کمی از مشکلات حل شود و هوادارانی که به ورزشگاه می آیند با شکستن صندلی و فحاشی اعتراض خود را نشان ندهند این نوع مسایل متاسفانه یکی از سنت های همیشگی فوتبال استان است و گویا راهکاری برای از بین بردن این سنت وجود ندارد و یکی از انتقاد هایی که به مسعود رهنما و اداره کل ورزش و جوانان وارد است همین عدم رسیدگی به وضعیت فرهنگی ورزشگاه هاست که همان گونه که تحویل گرفته شده مانده است. اگر رسیدگی به وضعیت بحرانی ورزش برعهده استاندار نیست پس چه کسی باید پاسخ گو باشد از سوی مسعود رهنما که هنوز هیچ راه حل بنیادی صورت نگرفته است و زمانی که برای رسیدگی به تیم ها به باشگاه ها می رود هر کجا که وارد می شود می گوید من هوادار سرسخت این تیم هستم یک بار سپیدرودی است یک بار داماشی یک بار ملوانی  و ... . اگر استاندار با توجه به اختیاراتی که دارد به امور بحرانی ورزش استان رسیدگی نکند باید چشم انتظار چه کسی بود؟ کدام ارگان و کدام مسوول قادر به رسیدگی این وضعیت آشوب زده فوتبال و ورزش است؟ چگونه استان هایی که دو تیم در لیگ برتر دارند هر سال بهتر از سال پیش نتیجه می گیرند آیا آنها در استان خود مشکل بیکاری ندارند؟ آیا آنها مشکلات مالی ندارند؟ آیا در زمان شروع بحران هر یک وظیفه را به گردن دیگری می اندازد و در نهایت موضوع بدون هیچ رسیدگی رها می شود؟ تا مگر از در غیب دستی برون آید و کاری بکند! به نظر رسیدگی به هر وضعیتی که بحرانی می شود نیرو و وقت احتیاج دارد و بدون صرف هزینه های مادی و معنوی هیچ مشکلی حل نمی شود و به قول معروف با دست روی دست گذاشتن مشکلی حل نمی شود، اگر تغییری لازم است و اگر هزینه ای و اگر چوبی لای چرخ است استاندار محترم اطلاع دهد تا مردم از این بلاتکلیفی رها شوند و مدام از مطبوعاتی ها نخواهند تا مشکلاتشان را به گوش مسوولین برسانند آنها نمی دانند که صدای مطبوعات هم به مسوولین نمی رسد... هواداران فوتبال ایران از گذشته تا کنون سنت ناپسندی را نسل به نسل  منتقل می کنند و آن وندالیسم ورزشگاهی است که متاسفانه به تنها راه اعتراض به وضعیت فوتبال تبدیل شده است اگر به وضعیت فوتبال استان رسیدگی نشود ما روزهای خوبی را در ورزشگاه ها پیش رو نداریم و آنچه ما در گذشته دیده ایم با منحل شدن باشگاه ها چند برابر خواهد شد. نه تنها ما در ورزش فوتبال استان مشکلات ریشه ای داریم بلکه در بسیاری از ورزش ها و هیات ها مشکلات جدیدی به وجود آمده است.   نگاه ایران: انتشار اخبار و یادداشت های دریافتی به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت انجام رسالت مطبوعاتی و احترام به مخاطبان منتشر می شود.