نگاه ایران / سارا قنبرنیا: مراسم اختتامیه اولین جایزه ادبی مجله دیلمان با عنوان «جایزه داستان گیلان» عصر پنجشنبه ۲۶ اسفند با حضور تعدادی از داستان نویسان، پیشکسوتان و  پژوهشگران عرصه ادب گیلان برگزار شد. «جایزه داستان گیلان» که باهدف انتخاب شش اثر برتر در دو بخش داستان کوتاه گیلکی و فارسی با محوریت موضوعی گیلان برگزار شد، یادمان « علی عمو » اولین نویسنده گیلانی داستان های کوتاه فارسی بود. هیات داوران این جایزه ادبی در بخش داستان های کوتاه فارسی مجید دانش آراسته، فرهاد پورسعیدی و مرسده کسروی از داستان نویسان گیلانی، و در بخش داستان های گیلکی علی اکبر مرادیان گروسی از نویسندگان پیشکسوت گیلان، محمدتقی پوراحمد جکتاجی گیلان شناس و نویسنده و پرویز فکر آزاد داستان نویس و فعال فرهنگی گیلان بودند. همینطور پروانه نجدی همسر زنده یاد ببیژن نجدی شاعر و داستان نویس گیلانی در بین مهمانان ویژه این مراسم جضور داشت. استفاده از زبان مردم کوچه و بازار از ویژگی های نثر «عمو علی» رحیم چراغی پژوهشگر گیلانی با نگاهی به شکل گیری ادبیات داستان کوتاه در سال های مشروطه، به بررسی دستاوردهای « علی عمو » درزمینه ی داستان نویسی پرداخت و از آن سال ها به عنوان دوره شکوفایی اندیشه در میان ایرانیان و دستیابی به گونه ای جدید از ادبیات داستانی یاد کرد. این پژوهشگر گیلانی استفاده از ادبیات عامیانه و زبان مردم کوچه و بازار را از ویژگی های داستانی «علی عمو» دانست و بعد از آن به خواندن بخش هایی از دو داستان کوتاه او پرداخت. اسطوره هایی که به افسانه تبدیل می شوند محمد بشرا پژوهشگر و شاعر گیلانی هم با بیان اینکه هر ملتی اسطوره هایی دارد که به مرور تبدیل به افسانه می شوند گفت: انسان ها معمولاً آرزوهای خود را در قالب قصه و با الهام از افسانه و اسطوره ها بیان می کنند؛ بنابراین داستان ها ارتباط مستقیمی با افسانه ها و اسطوره های هر ملت دارد. محدودیت واژگان ادبیات داستان فارسی، زیر بیرق زبان معیار در ادامه این برنامه غلامرضا مرادی منتقد ادبیات داستانی با اشاره به اینکه تاریخ ادبیات داستانی به صورت داستان های بلند به قبل از ۱۱۰ سال گذشته برمی گردد گفت: نمی شود برای ادبیات داستانی محدوده زمانی مشخص کرد؛ چون اولین نوشته هایی که باز داستانی داشتند به سال های آغازین تاریخ هجری ما برمی گردد. مرادی در ادامه به زمینه های پیدایش داستان ها و رمان های تاریخی ایران پرداخت و ادامه داد: اولین داستان های تاریخی در ایران از طریق ترجمه داستان های خارجی که توسط اهل فرهنگ انجام می شد، به وجود آمدند. کیهان خانجانی داستان نویس و مدرس داستانی نویسی دیگر سخنران این گردهمایی بود. او با اشاره به اهمیت صاحب سبک بودن نویسندگان گفت: مدت هاست نویسندگان زیر بیرق زبان معیار قرار دارند و از یک معیار مشخص در داستان ها و ادبیات خود پیروی می کنند. این مدرس داستانی نویس به منابع تولید زبان در ادبیات داستان فارسی اشاره کرد و از تکنولوژی جدید، رجوع به متون کهن، زبان کوچه و بازار و بهره بردن از لهجه ها و گویش اقلیم های مختلف در این زمینه نام برد. خانجانی در ادامه بابیان اینکه هرکدام از نویسندگان و شاعران بزرگ درگذشته سبک و زبان مخصوص به خود را داشتند، ادامه داد: امروزه همه ما از یک زبان معیار پیروی می کنیم؛ بنابراین دایره واژگان ما محدود است و به جای تولید آثار جدید به بازتولید آثار با استفاده از یک معیار مشخص می پردازیم. او شورش علیه زبان معیار ر را امری مهم دانست و گفت: باید برای دستیابی به ادبیات و زبان جدید و دایره واژگان گسترده، به متون کهن خود رجوع کنیم و واژگان را از زبان ها، شهرها و فرهنگ های مختلف وارد ادبیات داستانی خود کنیم. در بخش دوم و پایانی این مراسم از نفرات برتر این جایزه ادبی تقدیر شد و هیات داوران در هرکدام از بخش های داستان فارسی و گیلکی به سه اثر برگزیده تندیس «جایزه داستان گیلان» را اهدا کردند. بیانیه داورانِ جایزه ادبی مجله دیلمان در بیانیه داورانِ بخش فارسی نخستین دوره جایزه ادبی مجله دیلمان (جایزه داستان گیلان) یادمان علی عمو نخستین نویسنده گیلانی داستان های کوتاه فارسی که در این گردهمایی قرائت شد آمده بود: عنوان جشنواره یعنی داستان کوتاه گیلان به ناچار توجه داوران را حین خواندن و گزینش داستان ها به دو نکته اساسی  معطوف نمود. نکته ی اول و مهم تر داشتن ایده و پرداخت درخور داستان کوتاه برگزیده در جشنواره با توجه به معیارهای شاخص داستان نویسی و نکته ی دوم مرتبط بودن آن با محور جشنواره یعنی گیلان بوده است. هیات داوران شامل مجید دانش آراسته، فرهاد پورسعیدی و مرسده کسروی در ادامه بیانیه نوشته بودند: بنابراین برخی آثار علیرغم استفاده از مضامین مرتبط با اقلیم گیلان به دلیل بی بهرگی یا کم بهرگی از زبان و شاخص های داستانی لازم موفق به احراز رتبه ی بالا جهت گزینش نشدند. همچنین آثاری که از ساختار مناسبی برخوردار بودند اما از نسبت لازم با موضوع جشنواره بی بهره بودند نیز امکان صعود نیافتند. لذا عناوین داستان های که در پی می آید نتیجه ارزیابی ها و بررسی هایی است که با توجه به اصول پیش گفته و پس از طرح در جلسه ی نهایی داوران جهت گزینش  آن ها موافقت جمعی حاصل شده است. هیات داوران لازم می داند از تک تک نویسندگان ارجمندی که در این فراخوان شرکت نموده اند و آثارشان مایه ی این گردهمایی شده است سپاسگزاری نماید و آرزوی توفیق تک تک داستان نویسان عزیز را از پیشگاه ایزد منان بنماید. گروه داوری در میان آثاری که به مرحله ی نهایی راه یافته اند از میان داستان های رسیده سه اثر را برگزیده و معرفی می نماید. عناوین داستان های برگزیده: لطفاً ورزای عزیز!" نوشته زهرا فرحمند از گیلان خانه ای در خیابان بغلی که اسمش را نمی دانم" نوشته سپیده ابرآویز از تهران پروانه" نوشته نسیم پژومان از مازندران همچنین علی اکبر مرادیان گروسی،محمدتقی پور احمد جکتاجی و پرویز فکرآزاد هیات داوران بخش داستان گیلکی هم با نوشتن بیانیه به زبان گیلکی از دلایل انتخاب داستان های معرفی شده گفتند. گیلکی داستانˇهیئت داورانˇبیانیه

در ابتدای این بیانیه آمده بود:گیدی شعر رخصا مانه، نثر راه شوئون. هرکسˇره اونˇزبان، هونˇره شیرینه و خوش نیشینیه. هر قومی ره نی، هتو.

أمی خیال کی گیلکی-امی ماری زبان- هرتا دِه زبانانˇمانستان، شیرینه و اصیل. چی اوشانی کی ایرانˇمیان گوفته به، چی خارجˇجا بوگوفته. هنˇواستی یه کی ماقول گیلک شاعران و نویسنده یان، هنی گیلکی نیویسیدی و تلاشا درید ویشتر بنویسید و خوروم اثر جه خوشان یادگار بنید.

نشان هن نشان کی ایتا اوخانˇمره، پور پوره شرکت بوکودید و خوشانˇ

نیویشتهٰ نا "دیلمان"مجله ره اوسه کودید.

همینگوی گه: "اوشانی بهتر نیویسید کی عاشق بیبید".

جه گیلکی داستانان، گی داورانˇدس فارسا، اشانˇمیان سه تایا دوجئیم. امی گومان کی اشان عاشق تر جه بقیه بید:

آقای هادی غلام دوست، داستان "سر بنی روزی" واسی از لاهیجان

آقای امین حسن پور، داستان "چو جنازه" واسی از لاهیجان

خانم فاطمه رهبر داستان "میدان مالا" واسی. از بندر انزلی